Mont Caro in Catalonië

Indrukwekkend uitzicht over de Ebro delta

Zolang je de auto nog hebt, moet je zeker naar de top van de Mont Caro gaan, adviseren mensen met kennis van het gebied rond Sant Carles de la Rapita. Daar heb je echt een indrukwekkend uitzicht over de delta van de Ebro, voegen ze er aan toe.

Uitzicht vanaf de Mont Caro, Catalonië.
Uitzicht vanaf de Mont Caro.

Die goede raad slaan we niet in de wind, en zo begeven we ons op een zonovergoten dag op pad. Flesjes water onder handbereik, hoed tegen de felle zon in de starthouding. Behalve het deskundige advies kregen we nog een tip: rijd het laatste stuk voorzichtig, want dat is ontzettend gevaarlijk.

Geen weg terug

Als je dat hoort terwijl je al meer dan halverwege bent, is er geen weg meer terug. Bovendien is keren op het bochtige en smalle weggetje geen optie. Doorgaan, dus. Slechts een enkele keer komt ons een auto tegemoet. In de zomermaanden schijnt het hier een drukte van belang te zijn, maar daarbuiten zijn bezoekers die de route naar het hoogste puntje van het gebergte bij de delta ondernemen zeldzaam.

Bij elke haarspeldbocht die we nemen, daalt de temperatuur. Bij de start van ons avontuur gaf de thermometer bijna dertig graden aan. Dat is inmiddels teruggelopen tot iets minder dan twintig. En we zijn er nog niet. Hadden we toch een truitje mee moeten nemen?

Spanning en temperatuur stijgen

Hoewel het wegennet hier weinig andere mogelijkheden biedt dan een rit naar de top, slagen we er toch in een verkeerde afslag te nemen. Snel wordt duidelijk dat we naar beneden gaan – de temperatuur stijgt – dus ontkomen we er niet aan te keren op het smalle weggetje met aan de ene kant een steile rotswand, aan de andere een diep ravijn.

Mariabeeld op de Mont Caro, Catalonië.
Mariabeeld op de Mont Caro.

Inderdaad, het laatste stukje is link. Smal, bochtig en zonder berm om uit te wijken. Na een laatste krachtsinspanning parkeren we de auto aan d voet van een zendmast met ontelbare antennes. Dit kan nooit en gezonde plek zijn, met zoveel straling, bedenk ik me als we rillend van de kou naar het uitkijkpunt lopen. Krap veertien graden is het, en er waait een frisse bries. Hadden we nou toch maar een trui of en jas meegenomen.

Daar scharrelt een berggeit

Vanaf een houten plateau hebben we het beloofde indrukwekkende uitzicht over de bergen, de dalen, de rotsen, de ravijnen en de delta van de Ebro. Beneden ons scharrelt een jonge berggeit, waarschijnlijk het zoontje of dochtertje van het volwassen exemplaar dat we eerder zagen langs de kant van de weg.

Vanaf Mont Caro, Catalonië, is nog net de delta van de Ebro te zien.
Vanaf Mont Caro is nog net de delta van de Ebro te zien.

Op een betonnen verhoging ontwaren we een Mariabeeld. Onder haar voeten bevindt zich een houten luik en ik zie nog net dat een jonge vrouw daar een stukje papier achter legt. Pas als zij weg is, na diverse kruisjes te hebben geslagen, open ik het luikje en ontwaar ik in de ruimte een slordige berg handgeschreven briefjes. Is dat om Maria te bedanken voor de behouden tocht naar boven, naar de top. Of is het om de zegen te vragen voor de tocht naar beneden?

Buigen voor Maria

Met moeite kunnen we onze nieuwsgierigheid bedwingen. Hier liggen ongetwijfeld tal van aangrijpende persoonlijke verhalen, maar het gaat ons te ver om in de hoop papier te snuffelen. Behoedzaam sluiten we het luik en devoot maken buigen we naar Maria. Dan haasten we ons naar de auto. Allemachtig, wat is het hier koud.


Ankie en Cees

Ankie en Cees van Dijk
Ankie en Cees van Dijk.

Onderweg naar bekende en onbekende bestemmingen. Ankie en Cees van Dijk reizen, ontdekken en bloggen.

Lees meer…


Advertentie

NOMAS nieuwsflits

Blijf op de hoogte van onze belevenissen en ontvang gratis tips over onze trips.


Advertentie



Meer berichten

  • Laatste trip met de camper

    Elburg.

    Terug in Nederland wacht een aantal klussen aan de camper. Ook maken we een trip langs het water en brengen we een bezoek aan Middelburg, rijden we naar Oudenbosch en Stampersgat en dwalen we door Elburg. Dan breekt het moment aan waarop we, met bloedend hart, onze camper verkopen. Tegelijk betekent dat de start van…

    Lees meer…


  • Van Rocroi naar Thorn

    Thorn

    In het historische Rocroi maken we een wandeling rond de oude vestingwerken. Daarna rijden we door naar het Limburgse Ittervoort en bezoeken we Thorn, het witte dorpje. Daarmee sluiten we onze tweede camperreis van 2023 af. Tijd om nieuwe plannen te maken. Als we Troyes achter ons laten vragen we ons af of we deze…

    Lees meer…


  • In Troyes raken we niet uitgekeken

    Troyes

    Dat is echt een stad die je niet links moet laten liggen als je in de buurt bent, was ons gezegd. Daarom besluiten tijdens het laatste deel van onze zomerreis een tussenstop te maken in het Noord-Franse Troyes. Dat blijkt in alle opzichten een prima keuze. Deze stad is een bezoek meer dan waard. Ook…

    Lees meer…


  • Langzaam langs de Loire

    Kasteel in Saumur

    Langs de Loire kun je prachtig fietsen, luidde het advies van onze vrienden. En vergeet vooral die mooie wijnen niet, voegden ze daaraan toe. Na enig wikken en wegen besluiten we niet via Bretagne en Normandië terug naar Nederland, maar de befaamde Franse rivier te volgen. Dat blijkt in alle opzichten een uitstekende keuze. Na…

    Lees meer…


advertentie


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.