Bij ons vroege vertrek uit Baiona hadden we niet kunnen vermoeden, dat dit een pittig zeildagje zou worden, Volgens de meteorologen zou er een noordelijk windje staan van hooguit tien knopen. Wij noteerden regelmatig uitschieters boven de twintig.
Maar het ging wel lekker snel. Ruim acht knopen, zagen we op het log. Door de stevige golven maakten we bij tijd en wijle flinke zwiepers, maar erg oncomfortabel werd het niet. En we genoten van de dolfijnen die massaal gezelschap kwamen houden (filmpje verschijnt binnenkort).
Passage van de grens
Hoogtepunt van de dag was het passeren van de Spaans-Portugese grens. Voor ons een belangrijke mijlpaal waar we reikhalzend naar hebben uitgekeken. Nog ruim driehonderd mijl voordat we we onze eindbestemming hebben bereikt.
Met het hijsen van het gastenvlaggetje hebben we gewacht tot in Pavoa de Vazim (kan het Portugeser?). Daar werden we opgewacht door twee vriendelijke havenmeesters die ons niet alleen hartelijk welkom heetten, maar ook wezen op de uitstekende metroverbinding met Porto. “En u ligt hier een stuk goedkoper”, voegden ze er nog veelbetekenend aan toe.
We hebben ons plan nog niet uitgewerkt, maar er zijn twee opties. Of we blijven liggen en gaan inderdaad met de metro naar Porto voor een dagje toerisme, of we gooien de trossen los en gaan verder naar het zuiden.
Geef een reactie