Bij het lezen van de pilot en het snuffelen in de almanak vrezen we voor een gecompliceerde oversteek van Le Havre naar Honfleur. Drukke scheepvaart, sterke stroming, op tijd bij een sluis zijn, een brug die maar één keer per uur wordt bediend. Het wordt vast een flinke uitdaging om behouden in één van de mooiste plekjes in Frankrijk te arriveren.

Vooral die drukke scheepvaart blijkt toch een relatief gegeven. Tussen Amsterdam en Lelystad ontmoeten we meer schepen binnen een uur dan we hier op onze hele tocht tegenkomen. Inderdaad, zeeschepen zijn op het IJsselmeer een zeldzaamheid, maar van de gevreesde drukte merken we weinig.

Stroming

Ook de stroming is een punt van aandacht. We gaan met het tij mee naar buiten, steken dan de geul over en moeten vervolgens de stroom weer mee hebben richting Honfleur. Dat blijkt precies te kloppen, dus onze berekeningen werpen hun vrachten af.

Volgens de regels moeten we aan de noordkant van de vaarroute naar Rouen blijven. Ook dat blijkt eenvoudig. Gewoon een kwestie van de tonnen blijven volgen.

Bij de sluis die toegang naar Honfleur geeft, steken we de vaargeul over. Bij de sluis branden drie rode lichten en we vermoeden dat we toch een foutje hebben gemaakt in onze berekeningen. Mogelijkheden om aan een steiger te wachten totdat de sluis opengaat zijn er niet. Dat blijkt ook niet nodig, want als we twee rondjes hebben gedraaid, gaan de lichten op groen en kunnen we doorvaren.

‘Swingbridge’

Voordat we kunnen doordringen in het hart van Honfleur moeten we nog een brug passeren. Gelukkig is er nu wel een steiger waar we kunnen wachten totdat we de laatste meters tot de haven kunnen afleggen. Even later verschijnt een charmante vrouwelijke havenmeester die ons op de hoogte komt stellen van hetgeen we allemaal kunnen verwachten en waar we straks kunnen afmeren.

Als de brug uiteindelijk open gaat, scharrelen we angstig langzaam naar binnen. Een Engelse boot gaat dermate traag door de brug dat we bijna tegen de wallekant dreigen te verdagen. De schipper is duidelijk niet gewend aan havens als Enkhuizen of Hoorn.

Een paar minuten later liggen we vast. En leuk dat het hier is! Mocht u ooit deze kant op gaan, dan moet u Honfleur zeker aandoen. Natuurlijk, het is toeristisch. Toch heeft dit prachtige plaatsje het authentieke karakter kunnen bewaren. En voor liefhebbers van lekker eten en drinken is hier meer dan voldoende keuze.