Vorig jaar hebben we de onderkant van de Nomas flink onderhanden genomen toen we in La Rochelle een tussenstop maakten. Dat was toen hard nodig, want na een winterseizoen in het Franse Cherbourg, was het onderwaterschip stevig aangegroeid. Nu was het opnieuw tijd voor een schoonmaakbeurt.

Tsja, en moet je dan de boot op de kant zetten, schoon laten spuiten, opnieuw in de antifouling zetten of zoek je een alternatief? We deden dat laatste. Een bevriende zeiler maakte ons attent op een duikende schoonmaker die voor een schappelijk bedrag het onderwaterschip van aangroei wilde ontdoen.

’t Is koud…

Binnen een uur was het klusje geklaard. ’t Was wel koud, zei de moedige duiker die ook mij uitnodigde een kijkje onderwater te nemen. Dat heb ik niet gedaan, want ik vond het al spannend genoeg wat hij bij de schroef en het roer van onze geliefde Nomas zou ontdekken.

Vooral schelpen en mosselen, zo bleek toen hij steeds een handje aangroei op de steiger gooide. Maar aan de schroef mankeert gelukkig niets en het roer beweegt weer zoals het hoort. Wel heeft de antifouling rond de waterlijn wat te lijden gehad van de poetswoede van de duiker. Met de ‘snot’ poetste hij ook een laagje aangroeiwerende verf weg. Ach, de boot zal er niet minder om varen. Nee, nu hij weer schoon is, scheelt het minstens 0,1 knopen. En dit tikt in een etmaal toch lekker aan, merkte onze Engelse vriend op.