Uitwaaien in Wissant

Komende dagen kan de winterjas weer uit de kast worden gehaald, aldus de mevrouw van het radionieuws. Ook in het noorden van Frankrijk lijkt de herfst vroeg ingevallen. In Zeeland vertrekken we met een mager zonnetje, maar gaandeweg de dag neemt de wind toe en de buien worden intenser. Toch kunnen we aan het strand van Wissant nog even lekker uitwaaien.

Net buiten het dorp is een camperplaats die nu nog gratis is. Blijkbaar heeft de gemeente plannen om hier in de toekomst geld te verdienen, want een slagboom en een betaalautomaat zijn al geïnstalleerd. Dat is het dan ook, want de watervoorziening lijkt nog in de ontwerpfase te verkeren.

Dat alles mag de pret niet drukken. Als wij bij Wissant arriveren, een dorpje aan de Franse westkust net onder Calais, waait het flink. Volgens de buienradar kunnen we een droog moment tegemoetzien, dus wandelen we door het dorpje naar het strand. Daar doet de wind er nog een schepje bovenop.

Tientallen kitesurfers leven zich uit in de ruige golven. In de verte zien we, in een nevel van zout, twee kapen: Cap Griz Nez in het zuiden en Cap Blanc in het noorden. Nu begrijpen we waarom deze baai wordt aangeduid als de baai tussen de twee kapen.

Jaren geleden voeren we hier met de NOMAS langs toen we voor de tweede keer op weg waren naar Portugal. Destijds waren de weersomstandigheden aanmerkelijk prettiger. Hoewel, in het iets verder zuidelijk gelegen Fécamp hebben we ook een doorwaakte nacht doorgemaakt vanwege de onstuimige zee die tot in de haven voor het nodige rumoer zorgde.

Schilders van Wissant

Wissant, met zijn brede zandstranden en heldere blauwe water, is al eeuwenlang een populaire bestemming voor mensen die de schoonheid van de natuur weten te waarderen. Maar het dorpje heeft nog een ander, minder bekend facet: het was aan het einde van de 19e en begin 20e eeuw een inspirerende plek voor een groep opmerkelijke schilders.

In de late 19e eeuw, tijdens de hoogtijdagen van het impressionisme, trok de schoonheid van de Opaalkust talloze kunstenaars aan. Wissant, met zijn unieke licht, ruige landschappen en idyllische eenvoud, werd een geliefde bestemming voor veel schilders. Onder hen bevonden zich enkele opmerkelijke kunstenaars die vandaag de dag nog steeds worden gewaardeerd om hun bijdrage aan de kunstgeschiedenis.

Intiem beeld in heldere kleuren

Een van de belangrijkste figuren was Henri-Édouard Cross, een Franse neo-impressionistische schilder die bekend stond om zijn gebruik van heldere kleuren en pointillistische techniek. Cross vestigde zich in het nabijgelegen dorp Lavandou, maar bracht veel tijd door in Wissant. Daar probeerde hij het unieke licht van de kust in zijn schilderijen vast te leggen.

Georges Maroniez was een andere invloedrijke schilder die door Wissant werd aangetrokken. Hij was een meester in het vastleggen van het dagelijks leven van vissers en dorpsbewoners. Zijn schilderijen, vol met serene marinescènes en rustieke landschappen, geven een intiem beeld van het eenvoudige bestaan in het dorp aan het begin van de 20e eeuw.

Licht van Wissant

Wat maakte Wissant zo bijzonder voor deze schilders? Dat is vooral het unieke licht van de regio. De kust van de Opaalkust, met zijn wisselende luchten en weersomstandigheden, biedt een voortdurend veranderend kleurenspectrum dat veel schilders fascineerde. Van het zachte ochtendlicht tot de vurige zonsondergangen, het licht van Wissant zorgt voor een bijzondere gloed die perfect past bij de impressionistische en post-impressionistische schilderstijl.

Daarnaast bood het eenvoudige en authentieke dorpsleven van Wissant een bron van inspiratie. De vissers die hun netten binnenhaalden, de kinderen die op het strand speelden, en de boeren die hun land bewerkten. Deze alledaagse scènes legden de kunstenaars op doek vast, waarbij ze zowel de schoonheid als de kwetsbaarheid van het leven in een kustdorp verbeeldden.

Als wij in de stormachtige wind langs de boulevard lopen, krijgen we een ander beeld van Wissant. Dit keer geen helder licht, maar een zoute nevel die boven de golven hangt en onze brillenglazen van een wazig filter voorziet. Veel horecagelegenheden zijn op deze septemberdag al bezig aan hun winterstop en de talrijke vakantiewoningen hebben de luiken al gesloten. Wij borstelen het zout uit onze haren, ontsteken de sfeerverlichting, schenken een glas wijn in en horen de regen tegen de ramen kletteren.