Medezeilers hadden ons er al voor gewaarschuwd: als je eenmaal in Honfleur belandt, is het moeilijk er weer te vertrekken. Dat kunnen we inmiddels bevestigen. De wind is niet goed, er wordt mist voorspeld, over drie dagen krijgen we wind mee en in het tij gunstig. Excuses om niet uit te hoeven varen.
Kunstliefhebbers
Er is dan ook veel te zien en te beleven in dit prachtige Franse stadje. Al eerder schreef ik, dat liefhebbers van eten en drinken hier volop aan hun trekken komen. Ook degenen die van kunst houden kunnen hier uren langs de galeries wandelen waar de meest uiteenlopende vormen van kunst zijn te bewonderen.
Vijftien Japanners
Zelf raak ik ook geïnspireerd door de sfeervolle omgeving en laat ik mij voor het eerst sinds jaren verleiden om met potlood en papier post te vatten bij een leuk steegje, een fraai doorkijkje en bij de houten kerk. Zodra ik daar sta, word ik omringd door minstens vijftien Japanners die met veel enthousiasme aan het tekenen slaan. Ineens zijn we een bezienswaardigheid voor de passerende toeristen die veronderstellen dat ik een tekencursus geef.
Groeiende onrust
Niet alleen het centrum van Honfleur is aantrekkelijk. Ook de buitenwijken ademen dezelfde sfeer. Voor moderne betonblokken is hier blijkbaar geen plaats. En het is prachtig wandelen langs de oevers van de Seine, of door het park waar op verschillende plekken borstbeelden van befaamde Fransen staan.
Toch begint langzaam de bekende onrust weer te groeien. Eigenlijk willen we wel weg. Op zoek naar een volgende onbekende bestemming. Tegelijk houdt Honfleur ons in een stevige greep. Weggaan blijkt lastig. Als ons Engelse buren aankondigen de volgende ochtend te zullen vertrekken, willen we niet achter blijven. Morgen gaan we ook.
Geef een reactie