Als je tijdens je rondreis door Andalusië witte dorpen wilt bezoeken, mag Frigiliana niet op je lijstje ontbreken. Deze ‘parel van de Axarquía’ is met recht een pueblo blanco; het is de perfecte belichaming van de charme die je zoekt in het zuiden van Spanje. Na ons bezoek aan het levendige Nerja, verkennen we nu de met historie doordrenkte cultuur van Frigiliana.
Zodra we het dorp naderen met onze camper, valt ons op hoe intens wit de huizen zijn. Het is zo verblindend dat het lijkt alsof de gebouwen gisteren nog in de kalk zijn gezet. Je voelt de hitte van de zon en ziet het heldere licht weerkaatsten op de muren.
Overal zijn kleurrijke elementen. Paarse bougainvillea’s hangen als weelderige slingers over balkons. Dit vormt een spectaculair contrast met de diepblauwe lucht waar vandaag af en toe een wolk verschijnt.
Klim naar het hart van Frigiliana
Bij aankomst in Frigiliana staan we voor een forse uitdaging: onze camper parkeren. Na flink wat zoeken vinden we aan de rand van het dorp een plekje half in de berm. Terwijl de temperatuur op deze nazomerdag al behoorlijk is opgelopen, zetten we de tocht naar het historisch centrum in. Dat het een behoorlijke klim vergt om deze pueblo blanco te verkennen, hadden we al van een afstand gezien. Even doorzetten dus.
Nieuwsgierig naar wat het dorp ons te bieden heeft, wandelen we in een rustig, maar gepast tempo de berg op. Voor ons ligt een wirwar van smalle, ongelijke straatjes die als een doolhof tegen de berg geplakt lijken. Zo komen we in het historisch hart van Frigiliana. Hier waren we naar op zoek en het dorp maakt de belofte van een rijke cultuur gebaseerd op eeuwenoude geschiedenis meer dan waar.
El Narribarto, de Mudéjar-wijk
Eenmaal boven valt ons op hoe fraai de straten zijn vormgegeven. Ze zijn geplaveid met keistenen die samen verschillende patronen vormen: golven, bloemen en geometrische figuren. Elke steen lijkt hier met de hand gelegd, een kunstwerk op zich dat onze ogen voortdurend naar de grond trekt.
Maar er is zoveel meer te zien. Dus volgen we de bordjes richting het Barrio Mudéjar, de oude Moorse wijk, ook wel El Barribarto genoemd. Hier lijkt de warmte van de zomer in de eeuwenoude stenen geperst. De smalle straatjes, callejonnes, zijn nauwelijks breed genoeg voor twee mensen om naast elkaar te lopen. Boven onze hoofden verbinden witte bogen verbinden de huizen, steile trappen leiden naar halfverborgen pleintjes.
Moriscos van Frigiliana
Dit is de plek waar je de meest dramatische geschiedenis van Andalusië en Spanje kunt voelen. Frigiliana was eeuwenlang een strategische nederzetting in het bergland, bewoond door de moriscos (bekeerde Moren). Na de christelijke Reconquista in 1487 (zie ook het artikel over Mojácar) door de Reyes Católicos mochten de Moren aanvankelijk blijven.
Anders dan in Mojácar liep het hier helaas niet goed af. In 1569 kwamen de moriscos in opstand tegen de Spaanse kroon vanwege de onderdrukking. De slag van de Peñon de Frigiliana was bloedig en beslissend; de opstand werd neergeslagen en de moriscos werden verdreven.
Op de muren in de Mudéjar-wijk ontdekken we kleurrijke keramieken panelen, de ‘Route van de Mudéjar’. Die vertellen het dramatische verhaal van oorlog en ellende. Maar ook van de rijke cultuur die hier heeft bestaan.
Kerk en klokgelui
Nog hebben we het hoogste punt van Frigiliana niet bereikt. Daarom vervolgen we onze weg verder omhoog. Verder naar de top is de toren van de San Antonio de Padua, de dorpskerk, gebouwd in de zeventiende eeuw.
Klokken luiden en een diepe, warme klank echoot door de bergen van de Sierra de Almijara.
Spectaculair uitzicht over zee en bergen
Hoewel we al flink omhoog zijn gelopen, willen we nog verder. Naar het uitzichtpunt dat ons een spectaculaire blik op de omgeving belooft. Als we er, licht hijgend en enigszins transpirerend, arriveren, strekt zich voor ons een adembenemend panorama uit.
Aan de horizon zien we de glinsterende Middellandse Zee. Achter ons verrijzen de groene heuvels van de Sierra de Almijara en de Sierra de Tejeda. Dit is waar onze rondreis Andalusië letterlijk een van de hoogtepunten bereikt. Hier zien we golvend groen berglandschap gelardeerd met witte huizen dt samensmelt met de azuurblauwe zee.
Tijd voor een cortado
Nadat we ruim de tijd hebben genomen om de omgeving in ons op te nemen, zetten we de afdaling in. Onze inspanningen beginnen een beetje hun tol te eisen en we zoeken een terrasje op. Dat biedt een moment om alle indrukken te verwerken, maar we hebben vooral trek gekregen in een cortado (espresso met een wolkje warme melk).
Gelukkig is dat in Spanje nooit een probleem. Overal, dus ook in Frigiliana, zijn eetgelegenheden en terrasjes in ruime mate voorhanden. Zo belanden we op een plek met zicht op de toeristische bedrijvigheid. Onze lunch stellen we nog even uit tot we arriveren op camperplaats Mariposa Libre in Cartama.
Zoete wijn en suikerrietstroop
Later begrepen we dat we eigenlijk berenjenas con miel de caña (gefrituurde aubergine met suikerrietstroop) hadden moeten bestellen. Nog steeds wordt die beroemde stroop, miel de caña, in Frigiliana gemaakt door de enige overgebleven suikerrietfabriek in Europa. Juist die combinatie van zoet en hartig schijnt verrassend te zijn. Dit geliefde gerecht bewaren we dus voor een volgend bezoek aan deze pueblo blanco.
Terwijl we wachten tot de camarera, de serveerster, onze bestelling brengt, luisteren we naar het geroezemoes op het terras. We horen een mengelmoes van Spaans, Engels, Duits en Nederlands. Frigiliana is een dorp van internationale allure geworden, maar ondanks de toeristische druk heeft het zijn authentieke karakter weten te behouden.
Praktische tips voor je bezoek en rondreis
Frigiliana is in alle opzichten een genot om te bezoeken, maar het vereist wel een beetje planning, zeker als je met een camper reist (klik op het plusje voor meer informatie).
Frigiliana, meer dan een ansichtkaart
Als we aan het einde van de ochtend terugwandelen naar onze camper, wacht ons nog een kleine uitdaging. Op de niet al te brede, met paaltjes afgescheiden weg moeten we keren. Bovendien staan we hier vlak voor een bocht en komen de auto’s soms met een behoorlijke snelheid uit de bergen.
Na enig gemanoeuvreer kunnen we veilig koers zetten naar onze volgende bestemming: Cartama. Daar zullen we twee nachten verblijven om met een geleende auto naar Mijas te rijden.
Eenmaal op de doorgaande weg laten we onze indrukken nog eens de revue passeren. Frigiliana is niet alleen een mooie ansichtkaart en een fotogeniek plekje. Dit dorp zorgde voor een beleving die al onze zintuigen heeft geprikkeld.
De geur van de bloemen en kruiden, het indrukwekkende uitzicht, de patronen van de keien, de kleuren van de Moorse mozaïeken, het geluid van de kerkklokken. Dit alles heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten. Op naar Mijas, onze volgende veelbelovende bestemming.
advertentie
advertentie
Dit is deel III van onze rondreis door Andalusië. In de volgende aflevering bezoeken we Mijas.
Geef een reactie