Vanuit Lelystad-Haven varen we via Amsterdam en IJmuiden naar zee. Bij IJmuiden bakboord uit en dan via de Belgische kust richting Normandië. Dat is ons plan als we in 2006 naar Portugal vertrekken. Op vrijdagmiddag om 18.00 uur varen we de sluizen bij IJmuiden uit (zie ons eerste bericht over de tocht naar het zuiden).
Precies drie weken later meren we af in Portimão, in de Portugese Algarve. Vanuit die haven maken we indrukwekkende tochten langs de kust, ankeren we in fraaie baaien en wagen we zelfs de oversteek naar het Afrikaanse continent.
In 2011 zeilt Ankie met twee opstappers de boot terug naar Nederland. Twee jaar later – we hebben dan de vaderlandse wateren weer uitgebreid verkend – besluiten we de steven te wenden en weer naar het zuiden te zeilen. Dit keer kost het wat meer tijd.
Plannen bijstellen
In het vroege voorjaar van 2013 schreven we het al: ‘plannen zijn er om te worden bijgesteld’. In de zomer van datzelfde jaar gebeurt dat dus ook. Zelfs het vertrek uit Lelystad-Haven moesten we uitstellen vanwege harde wind uit de verkeerde richting.
Na een tussenstop in Amsterdam slagen we er tussen een paar uitdiepende depressies door in via Zeebrugge in Duinkerken te belanden. Ook daar worden we een week vastgehouden. Eerst moeten we blijven liggen vanwege de mist, daarna kunnen we niet weg door de harde zuidwesten wind.
We passen ons reisplan aan en scharrelen langs de Normandische kust (Boulogne sur Mer, Dieppe, Fécamp, Le Havre, Honfleur en St. Vaast) naar Cherbourg om af te meren in Port Chantereyne. Daar laten we de Nomas achter en reizen we met de trein via Parijs naar huis. In september pakken we de draad weer op. We hopen een oversteekje te kunnen maken naar de Engelse zuidkust of één van de Kanaaleilanden.
Plan B brengt ons toch in Portugal
Opnieuw stellen we in het voorjaar van 2014 onze plannen bij. Wisselende weersomstandigheden dwingen ons tot een langer verblijf in Cherbourg. In mei zien we onze kans schoon en zeilen we via Falmouth en La Rochelle naar La Coruña. Daar moet in september 2014 de laatste etappe naar Portimão in het zuiden van Portugal beginnen.
In september 2014 komen we behouden aan in Portimão en maken we vast op een prima plek in de marina. Voorlopig blijven we hier. Er moeten wat kleine reparaties aan de boot worden uitgevoerd en we gaan ons voorbereiden op een nieuwe verkenning van de Portugese zuidkust. Culatra, onze favoriete ankerplek, staat in ieder geval hoog op de verlanglijst.
Lege bladzijden in het logboek
Helaas, in 2015 komt er vanwege allerlei persoonlijke toestanden niets terecht van al onze plannen. Een paar keer een middagje varen. Meer zit er dat jaar niet in. Wel maken we aan het einde van het jaar plannen voor nieuwe tochten.
In juni 2016 varen verlaten we Marina de Portimão en varen we bakboord uit. Na een paar tussenstops belanden we in La Linea in het uiterste zuiden van Spanje. Vanuit de kuip kijken we uit op rots van Gibraltar. Ook voeren we een korte verkenning uit van de Spaanse kust aan de kant van de Middellandse Zee, maar dat is geen succes. Geen wind, verkeerde wind, teveel wind en om het compleet te maken fikse deining op de ankerplekken.
Na bijzondere ontdekkingen, zoals de heerlijke ankerplek bij Sancti-Petri en een nachtje in de Spaanse enclave Ceuta in Marokko, komen we weer terug in Portimão en zetten we aan het einde van het seizoen de boot op de kant zodat we groot onderhoud kunnen uitvoeren. Tijd om plannen te maken voor het vaarseizoen 2017.
Plannen voor een lange zeilreis
Na een flinke onderhoudsbeurt van de boot nemen we ons voor om een lange zeilreis te maken. Dat pakt anders uit vanwege enkele technische mankementen. Niet ingrijpend, maar wel tijdrovend. Bovendien willen we onze boot in topconditie houden. Daarom zetten we de NOMAS weer op de kant en gaan we op reis met de auto.
In 2018 pakken we de zeildraad weer op en nemen we een ingrijpende beslissing: we verlaten Portimão en zetten koers naar Sant Carles de la Rapita, ruim 150 kilometer ten noorden van Valencia In Spanje. Na een tocht van meer dan 800 mijl arriveren we in onze nieuwe thuishaven. In die tussentijd is er het nodige gebeurd. Lees de blogberichten in ons logboek.
Per dieplader naar Nederland
Na rijp beraad besluiten we in de loop van 2019 het geliefde Sant Carles achter ons te laten. Met pijn in ons hart, dat wel. Helaas hebben we te weinig tijd om van onze boot gebruik te maken. Daarom laten we de NOMAS naar Nederland transporteren. Op een dieplader.
Wel moeten we eerst naar Port Napoleon in Zuid-Frankrijk varen. Dat doen we in de nazomer van 2019. Hoewel de tijdsdruk ons voortdurend bezighoudt, hebben we een prachtige tocht met veel mooie vaardagen.
In Port Napoleon – een botenbergplaats waar ruimte is voor zo’n duizend boten – gaat de Nomas de kant op in afwachting van het vervoer naar Nederland. Voor het zover is, moeten we nog wel wat klussen klaren. Zo moet de antennemast gedemonteerd worden en moet de paal van de windmolen worden weggehaald. Ook moeten we de nieuwe buiskap en de zonnepanelen veiligstellen. Dat gaan we allemaal afwikkelen gedurende de wintermaanden van 2019/2020. En dan gaan we volgend jaar zeilen in Nederland, is ons plan.
Nadat de NOMAS veilig in Nederland is gearriveerd beginnen we in het voorjaar van 2020 met de ‘opbouw’. Ook laten we het nodige onderhoud uitvoeren. Na zes weken noeste arbeid kunnen we begin juni de zeilen hijsen en beginnen we aan een hernieuwde kennismaking met het IJsselmeer en de Friese wateren. Sneek, de Fluessen, Stavoren, Makkum, Enkhuizen, Pampushaven, Marina Muiderzand en tal van andere plekken doen we aan. Ondertussen maken we plannen voor een tocht naar de Oostzee in 2021.
Vaarseizoen valt in het water
Die tocht naar Scandinavië zit er dat jaar helaas niet in. Intensieve medische problemen zorgen ervoor dat we in 2021 slechts twee zeiltochtjes kunnen maken. Wel doen we voor het eerst sinds jaren Urk weer aan. Na een weekje zwerven over het IJsselmeer moeten we helaas besluiten dat de NOMAS in de box in Deko Marina, Lelystad, blijft.
Gelukkig kunnen we een jaar later opnieuw plannen maken en halen we het idee om naar de Oostzee te gaan van stal. Ook dit blijkt nog een brug te ver. Na een ruige tocht door het Westgat bij Schiermonnikoog besluiten we onze koers te verleggen. Vanaf nu gaan we alleen nog daarheen waar de wind ons brengt. Zie ook het bericht ‘Avontuurlijke terugtocht naar Dokkum‘.
Einde van het avontuur
Na zestien jaar zeilen komt er in september 2022 een einde aan onze avonturen met de NOMAS. Na rijp beraad hebben we besloten de boot te verkopen. Dat was een beslissing die met enige emotie gepaard ging, maar we zien het ook als begin van nieuwe avonturen. Daarover zullen we regelmatig publiceren op onze website. Kijk bij ‘Reisjournaal’ en blijf op de hoogte van onze belevenissen.
Vind je het leuk om NOMAS nieuwsflits, onze gratis digitale nieuwsbrief, te ontvangen? Vul onderstaand formulier in en we zetten je op de lijst van abonnees. Zo mis je niets.