Na ons rondje Nederland vertrekken we opnieuw in zuidelijke richting. Ruim veertien dagen zijn we nu onderweg, Na een voorspoedige rit door België, Luxemburg en Frankrijk komen we in l’Alfas del Pi aan. Vrijwel de gehele reis voerde ons langs bekende plekken waarover we al eerder schreven. Wel ontdekten we in het Franse binnenland een pareltje: La Canourgue. Ook maakten we eindelijk een tussenstop in Langres.
Tijdens onze vorige tochten van en naar het zuiden namen we ons steeds voor een bezoek aan Langres te brengen. Dat zat er iedere keer niet in. Nu willen we de historische stad niet weer links laten liggen. Na een gratis overnachting in Redange in Luxemburg rijden we door naar Langres. Daar is een aantrekkelijke camperplaats binnen de vestingmuren aan de rand van de oude stad.
Vanaf deze plek ben je binnen een paar minuten in het centrum. Ook is het een prima startpunt voor een wandeling over de metersdikke stadsmuren die nog steeds intact zijn. Als je Langres bezoekt is dit echt een aanrader. Niet alleen duik je hier in de historie, ook heb je door de hoge ligging van de stad een schitterend uitzicht over de omgeving. En de vriendelijke mevrouw in het Office du Tourisme biedt graag een plattegrond aan van de verschillende routes.
Eindelijk in Langres
Een wandeling door de geplaveide straten van Langres voelt als een reis terug in de tijd. Het oude centrum is bezaaid met gotische en renaissance gebouwen, met als hoogtepunt de imposante kathedraal van Saint-Mammès. Deze dateert uit de 12e eeuw en is een meesterwerk van religieuze architectuur. Binnen beland je, omgeven door fraaie glas-in-loodramen, in een serene sfeer die uitnodigt tot reflectie, zegt de folder van de VVV.
Naast al die architecturale pracht biedt Langres ook een scala aan culturele schatten. Bezoek bijvoorbeeld het Musée d’Art et d’Histoire, gehuisvest in een voormalig bisschoppelijk paleis, waar kunstwerken en artefacten zijn te bewonderen die de rijke geschiedenis van de regio illustreren. Vergeet ook niet de geboorteplaats van Denis Diderot te bezoeken, die nu is omgebouwd tot een museum dat een beeld geeft van zijn leven en werk. Gaat er geen belletje rinkelen? Diderot was een tijdgenoot van Spinoza en een prominente persoonlijkheid in de radicale Verlichting.
Route via Clemermont-Ferrand
In Langres zouden we graag een paar dagen willen blijven, maar ons eerste reisdoel is de Spaanse Costa Blanca, dus we hebben nog flink wat kilometers voor de boeg. Nu kunnen we natuurlijk over de Route du Soleil gaan, maar zoveel haast hebben we nou ook weer niet. Daarom kiezen we voor de route langs Clermont-Ferrand via de A75.
Op de reis van Spanje naar Nederland afgelopen voorjaar, overnachtten we in Autun. Veel meer dan het meertje aan de rand van de stad hebben we toen niet gezien. Daarom maken we nu vanaf de gratis camperplaats een wandeling naar het oude centrum. Een must see is het niet, maar als je besluit in Autun te overnachten is het de moeite waard om even de stad in te gaan.
Middeleeuws La Canourgue
Tijdens onze eerdere reis over de A75 hebben we deze tolvrije autoweg in omgekeerde richting gevolgd. Nu we in zuidelijke richting rijden kijken we met een frisse blik naar het indrukwekkende landschap dat deze snelweg omgeeft. Ook het befaamde viaduct van Millau – de enige plek in de route waar je tol moet betalen – zien we nu van een andere kant. Als we een plek zoeken om te overnachten vinden we een camperplaats niet ver van de snelweg. Daar wacht ons in alle opzichten een verrassing.
Zo belanden we in het dorpje La Canourgue. Prima camperplaats voor een nachtje, maar verder gaan onze verwachtingen niet. Als we besluiten even in beweging te komen en een wandeling naar het oude centrum maken, vallen we van de ene verbazing in de andere. Alsof we in de middeleeuwen zijn beland. Achter elk poortje, voorbij iedere straathoek wacht een nieuw fotomoment. Wat heerlijk om hier een uurtje rond te dwalen. Volg je de A75, maak dan zeker een tussenstop in La Canourge. In alle opzichten een aanrader.
Hoewel we ons hadden voorgenomen de tolwegen te vermijden, besluiten we het laatste stuk van St. Marie la Mer naar de Spaanse grens toch de betaalde snelweg te nemen. Op de heenreis gingen we binnendoor, maar dat is nogal een tijdrovende aangelegenheid. Dat het bij de tolpoorten zo druk al zo druk zijn hadden we niet verwacht. Om ons heen klink luid getoeter. Blijkbaar is dat bedoel om mensen te manen enige haast te maken. Helaas, het gaat echt niet sneller.
In Palamos – twee jaar geleden stonden we hier ook – pauzeren we even. Daarna houden we een beetje vakantie in Benicarlo en Xeraco. Beide camperplaatsen hebben een zwembad en dat is met de toenemende temperaturen bijzonder aangenaam. Ruim veertien dagen nadat we uit Nederland zijn vertrokken arriveren we op camperplaats Costa Blanca in l’Alfas del Pi, ook bekend terrein.
Geef een reactie