“Dit ga ik niet nog een nacht doen”, roep ik geïrriteerd. Opnieuw maakt de boot een zwieper en dreigen we bijna overboord te slaan. Toen we hier vanmiddag aankwamen, viel het nog mee. Nu is de deining niet alleen oncomfortabel, maar dreigt de ‘swell’ zelfs gevaarlijk te worden. Bovendien gaan we op deze manier wederom een doorwaakte nacht tegemoet. Net als op onze vorige ankerplaats waar we ook al voortdurend heen-en-weer werden geslingerd.
Als de boot weer zwaar slagzij maakt, ben ik het zat. “Start de motor”, zeg ik zonder tegenspraak te dulden. Normaal werkt het zo niet bij ons aan boord en doen we alles in goed overleg. Deze keer niet, maar ik merk dat er van Ankie geen tegenstand komt. “En de wind bij Gibraltar dan?”, werpt ze nog voorzichtig tegen. “Ach”, reageer ik, “dat kan nooit veel meer zijn dan hier”.
Sotogrande was een ramp
Na een paar minuten hebben we het anker binnen en verlaten we onze ankerplek bij het Spaanse Estepona. ‘Nice anchorage’, stelde de pilot nog. Nou, daar hebben we tot nu toe niets van gemerkt. Ook de beschutte plek bij de haven van het iets zuidelijker gelegen Sotogrande was een ramp. Keurig lagen we aan hogerwal met de kop in de westenwind, maar om onduidelijke redenen kwam de deining uit het oosten.
Inmiddels is het elf uur en de Middellandse Zee is gehuld in duisternis. Ontelbare lampjes fleuren de kust op en in de verte zien we het massieve rotsblok van Gibraltar. Ruim twintig mijl te gaan en we kunnen zelfs zeilen. Dat is dan weer mooi meegenomen, want tot nu toe hebben we weinig van een stabiele en betrouwbare wind gemerkt. Nee, ons avontuur op de ‘Med’ is niet gelardeerd met onvergetelijk mooie zeilmomenten.
Hoe dichter we bij ‘The Rock’ komen, des te meer wind we krijgen. Nu helaas recht op de kop. We zetten de motor bij, maar laten het grootzeil staan. Dat halen we straks wel binnen. Nu zorgt het in ieder geval voor enige stabiliteit en dat maakt het varen in de rommelige zee een tikje aangenamer.
Lopend naar het Verenigd Koninkrijk
Rond een uur of drie naderen we Gibraltar. Dreigend rijst de kalkstenen rots ruim vierhonderd meter boven ons uit. Voor degenen die zich moeilijk een voorstelling kunnen maken van deze bijzondere plek even wat encyclopedische informatie. Gibraltar is Brits overzees gebied gelegen in het zuiden van het Iberisch schiereiland; het enige stukje Verenigd Koninkrijk waar je vanuit een Europees land lopend naartoe kunt.
Belangrijkste bezienswaardigheid van het bijna zeven vierkante kilometer grote gebied is de dominante rots. Europa Point is het zuidelijkste puntje van het schiereiland. Als we daaromheen zijn, komen we in de baai waar we hopelijk een rustige ankerplek kunnen vinden.
Voordat het zover is, moet we nog even stevig aan de bak. Onaangekondigd trekt de wind aan en krijgen we vlagen van meer dan dertig knopen over ons heen. Alsof een föhn op volle kracht ons haar in de krul wil blazen. Hoezo, reven in de luwte van de rots. Het lijkt eerder alsof de wind juist op dit plekje al zijn frustratie kwijt wil. In ieder geval maken de windvlagen het ons knap lastig.
Met moeite slagen we erin het grootzeil te bergen. Tegelijk vragen we ons af wat ons straks te wachten staat als we het sinistere gesteente voorbij zijn en de westenwind vrijspel heeft door de Straat van Gibraltar. Zonder dat ik het laat merken slaat de twijfel toe over mijn resolute beslissing van een paar uur eerder.
Europa Point ronden is een eitje
Langzaam komt de vuurtoren dichterbij en nadat we nog een paar keer een windvlaag van meer dan dertig knopen over ons heen hebben gekregen, zakt de wind even plotseling in als hij is gekomen. Europa Point ronden is aanmerkelijk minder heftig dan we hadden verwacht. Zelfs de golven vallen mee.
Als we even later de baai indraaien, valt de wind compleet weg. Tussen de afgemeerde zeeschepen door manoeuvreren we naar een beschut ankerplekje voor de kust van La Linea. Windstil en een nauwelijks merkbare deining.
Hoe is het mogelijk? Nog geen half uur geleden werden we bijna platgeslagen. Nu liggen we hier rustig achter het anker en maakt de boot lome bewegingen die ons straks in een aangename slaap zullen wiegen. Opnieuw heeft ‘The Rock’ getoond dat hij zich niets aantrekt van weerberichten. ‘Solid as the Rock’. Het is duidelijk wie hier de dienst uitmaakt.
Geef een reactie