Dit hadden we ons al een paar dagen geleden voorgenomen. Als we in Baiona zijn, gaan we de haven in en nemen we de boot en onszelf weer eens goed onderhanden. Dat hebben we dus gedaan. Water tanken, boodschappen doen, diesel tanken, was en vooral veel sociale contacten onderhouden.

Klein wereldje, die zeilersgemeenschap

Zoals met de bemanning van de prachtige Hanse 56, een Australisch echtpaar dat op weg is naar het zuiden.Tijdens hun werkzame leven hebben ze voor een Nederlandse eigenaar een megajacht in de vaart gehouden. En met die twee Engelsen die alles verkocht hebben om een reis rond de wereld te maken: “This boat is all we have”. Of de opvarenden van de Madeleine die vrienden van vrienden blijken te zijn. Inderdaad, het is een klein wereldje, die zeilersgemeenschap.

De tocht van Muros naar Baiona was op zijn zachts gezegd afwisselend. In alle vroegte gingen we weg met een lichte bakstagwind. Al snel klokten we meer dan twintig knopen. Even snel ging de wind liggen en moest de motor aan. Zodra deze net op temperatuur was, konden de zeilen weer omhoog. Om even later een rif te steken.

Grillige koers

En zo ging het de gehele dag door. Ook de koers was nogal grillig. Beetje meer naar het westen om wat ruimer te varen. Dan weer iet hoger aan de wind om voldoende snelheid te houden. Wel tussen Isla Cies en Isa Ons en de kust door of toch maar buitenom? Inderdaad, het was een gevarieerde dag zeilen.

Na de diverse tips over de mankementen van de buitenboordmotor ter harte te hebben genomen, kwamen we tot de conclusie dat de impeller kapot moet zijn. Helaas is deze niet in Baiona op voorraad. ‘No, señor, morgen kan hij er zijn als u hem nu besteld.’ Dat risico nemen we niet. We kennen de Spaanse gewoonten… Bovendien varen we mañana naar Portugal.