Zelden hebben we zo’n warm welkom gekregen als op de camperplaats van Domaine Mi-Côte in Béziers. Bij aankomst worden we direct uitgenodigd voor een wijnproeverij. Tot die tijd nemen we een kijkje bij de Neuf Ecluses in het Canal du Midi, de Sluizen van Fonserannes. Een bezoek aan Béziers bewaren we voor de volgende dag.

Als we op Domaine Mi-Côte aankomen hangt er een serene rust. Geen wonder, het is lunchtijd en dat betekent in Frankrijk meer dan het nuttigen van een boterham met kaas. Enigszins beschroomd druk ik op de bel van het woonhuis om te melden dat we zijn gearriveerd en op z’n minst één nacht willen blijven.

Rustig en begrijpelijk Frans

Even later verschijnt onze gastvrouw. In rustig en begrijpelijk Frans – voor Fransen uitzonderlijk te noemen – legt ze uit dat we meer dan welkom zijn. Aan het einde van de middag worden verwacht voor een proeverij. Bij die gelegenheid zal ze ook iets vertellen over de wijnen die op het domein worden geproduceerd. Als we dat willen kunnen we één of meer flessen kopen, maar een verplichting is er niet.

Daar verheugen we ons dus op, maar eerst naar de Sluizen van Fonserannes, het fameuze sluizencomplex dat op een kwartiertje lopen van de camperplaats ligt. In 1666 gaf koning Lodewijk XIV opdracht om een kanaal te graven dat de Atlantische Oceaan verbindt met de Middellandse Zee. Dat werd het Canal du Midi.

Een jaar later begint Pierre-Paul Riquet aan de klus. Helaas maakt hij de voltooiing van dit omvangrijke project niet mee. In 1680 overlijdt hij als er nog maar één stukje van het kanaal moet worden afgemaakt. Ook de negen sluizen bij Béziers zijn dan bijna klaar.

Nu, een paar eeuwen na de afronding van het omvangrijke project, wordt het Canal du Midi alleen nog gebruikt door de pleziervaart. Dat levert niet alleen volop stress op bij de vrijetijdsschippers, maar ook veel kijkgenoegen bij de talrijke toeschouwers. Passage van de negen sluiskolken vergt van boven naar beneden ongeveer drie kwartier. Andersom duurt het bijna een uur.

Op de fiets Béziers verkennen

Nadat we een dag later bij de sluizen de verrichtingen van een aantal Italiaanse schippers en hun bemanning hebben gadegeslagen, fietsen we naar Béziers. Onze benen voelen nog wat zwaar aan. Dat komt waarschijnlijk door de wijnproeverij van van de vorige avond. Niet dat we ons te buiten zijn gegaan aan de drank, maar de verschillende wijnen van Domaine Mi-Côte hakten er flink in.

Met onze opvouwbare e-bikes rijden we naar de voetgangersbrug over de Tarn. Daar hebben we een indrukwekkend zicht op kathedraal Saint-Nazaire, een gotisch bouwwerk uit de 13e eeuw die hoog boven de historische stad uitsteekt.

Béziers is historisch gezien vooral bekend vanwege het bloedbad in 1209 toen de kruisvaarders onder leiding van Simon de Montfort en met instemming van de paus de stad veroverden en 20.000 mensen afslachtten die verdacht werden van ketterij.

Met de drie gratis liften gaan we omhoog naar het plein voor de kathedraal. Daar hebben we een wijds uitzicht over de omgeving van Béziers. Terug bij onze fietsen begeven we ons naar het park waar we een rustmoment inbouwen en vergapen we ons aan de moderne fontein.

Ook nemen we een kijkje op de Allée Paul-Riquet, een brede boulevard omzoomd met platanen en terrasjes. Dit wandelgebied is vernoemd naar de ontwerper van het Canal du Midi.

Over het jaagpad naar de tunnel

In tal van opzichten verdient Béziers meer aandacht dan wij de historische stad nu geven, maar we willen nog een stuk over het jaagpad langs het Canal du Midi fietsen. Onze tocht richting Colombiers begint bij het aquaduct aan de rand van Béziers.

Daarna volgen we het jaagpad voorbij de Neuf Ecluses en komen we een kilometer of tien verder bij de tunnel van Malpas, 173 meter lang en 6 meter breed. Aan beide kanten van de tunnel zien we nog de oude kaapstanders die destijds werden gebruikt om de vrachtschepen door de tunnel te trekken.

Béziers verdient het

Bézier en omgeving leverde in vele opzichten bijzondere ontdekkingen op. Vooral het sluizencomplex, het aquaduct en de tunnel maakten indruk. Het prachtig aangelegde stadspark zullen we ons blijven herinneren als een oase van rust. Ook de wijnproeverij bij de camperplaats zullen we niet snel vergeten.

Natuurlijk kun je een lunch gebruiken op een van de vele terrasjes van Bézier, maar met een baguette, wat kaas en een flesje jus d’orange kun je in het park op een van de bankjes ook een smakelijk moment hebben. Een betere plek om alle indrukken te laten bezinken is hier nauwelijks denkbaar.