“We komen tussen tussen 14.00 en 18.00 uur”, laat DHL weten. Dus wachten we de hele middag vol spanning op het beloofde pakketje met het relais voor de ankerlier. Er lijkt een kink in de kabel te komen, maar gelukkig staat de bezorger aan het begin van de avond voor de deur. Nu kijken of de lier gaat doen wat ‘ie moet doen.
Spannend wordt het als we de doos openen en ontdekken dat het relais er anders uitziet dan op de afbeelding van de webshop. In grote lijnen lijken de twee versies op elkaar, maar uit ervaring weten we dat juist kleine verschillen grote gevolgen kunnen hebben.
Aan de slag met de ankerlier
Hoewel de duisternis al bijna invalt, pakken we het benodigde gereedschap en monteren we het nieuwe relais. Met enige moeite kunnen we de bestaande bedrading gebruiken. Alles past. Dan breekt het grote moment aan.
Als we de afstandsbediening aansluiten en een van de knopjes indrukken gebeurt er…niets. De ankerlier draait niet vooruit en niet achteruit. Vertwijfeld kijken we elkaar aan. Nogmaals de draadjes, de aansluitingen en de bevestigingen controleren. Bijna met trillende vingers drukken we nogmaals op een knopje en…de lier draait vooruit en, als we het andere knopje indrukken, achteruit.
Opluchting maakt zich van ons meester. Nu kunnen we rustig slapen. Morgen wacht ons nog een uitdaging, want de ankerlier moet nog vast worden gezet. Dat betekent dat we om beurten op onze kop in de ankerbak moeten hangen. Ook lopen we het risico dat een ringetje of een moer in de diepe ankerbak valt.
Na een verkwikkende nacht pakken we de draad weer op en gaan we welgemoed aan de slag. Met het in elkaar zetten van de behuizing van de lier wil het niet vlotten, maar als we met snijplaten de schroefdraad schoon hebben gemaakt, lukt het om de zaak te monteren.
Dan wacht ons nog de lastigste klus: de bouten aan de onderkant van de lier vastdraaien. Met een dun touwtje maken we de ringsleutel vast, zodat deze niet in de diepte van de ankerbak kan verdwijnen.
Minstens twee handen nodig
Een ander verhaal zijn de ringen en de moeren. Die moeten we met de ene hand om de bout leggen, met de andere de moer er op draaien en vervolgens met de sleutel de hele handel een paar laatste slagen geven.
Met enige korte pauzes – om op adem te komen – klaren we de klus. Daarmee kunnen we het project ‘ankerlier’ succesvol afsluiten. Voor de zekerheid testten we nog een keer of alles naar behoren werkt. Tevreden kijken we naar de draaiende lier.
Gratis advies
Vragen? Laat het ons weten. Voor de lezer die met een soortgelijk probleem wordt geconfronteerd stellen we graag onze kennis en ervaring ter beschikking.
Geef een reactie