Zoeken naar het relais van de ankerlier

Voor anker bij de ingang van de Houkesloot bij Sneek. Mooie plek, net diep genoeg en lekker beschut door de bomen op de wal. Bovendien hebben we een fraai uitzicht op de zonsondergang. Alleen laat de ankerlier het afweten, want hij draait nog maar één kant op. Jammer, maar als we in Sneek liggen gaan we wel op zoek naar de oorzaak, vermoedelijk een defect relais. Dat dit een lange en moeizame operatie gaat worden weten we dan nog niet.

Speurtocht naar de oorzaak

Nog net vinden we de volgende dag, het is de zaterdag van het lange Pinksterweekend, een plekje in een van de boxen van de gemeentelijke haven. Hoewel we ook hier weer aan de grond lopen, slagen we er in goed vast te maken en de boot voldoende dicht bij de steiger te krijgen. Nu kunnen we in alle rust onze speurtocht naar de oorzaak van het mankement van de ankerlier aanvangen.

Die zoektocht begint met het boven water halen van de ’manual’. Gelukkig hebben we alle documentatie die bij de boot hoort al zestien jaar zorgvuldig bewaard en al snel duikt het boekje op. Daar we na het bestuderen van de elektrische schema’s en het inwinnen van advies vermoeden dat er iets mis is met het relais concentreren we ons daarop.

Stroom op de stekker

De zekering is in orde; er staat stroom op de stekker van de afstandbediening en de motor van de ankerlier draait. Daar ligt het probleem dus niet. Nee, dat relais. Dat moet het zijn. Als we dat eenmaal hebben gevonden, kunnen we een nieuwe installeren en is het probleem met de lier verleden tijd.

Maar waar zit dat ding. Achter elk paneel en ieder schot zoeken we naar een apparaat dat voldoet aan de beschrijving die we in de ’manual’ van Lewmar hebben gevonden. Zelfs de panelen aan het voeteneinde van de kooi in het voorschip maken we los. Daar zien we wel kabels, maar geen relais.

Relais blijft onvindbaar

Van diverse kanten krijgen we adviezen, onder andere van de leden van de Bavaria Zeilclub. Ook snuffelen we op internationale fora. Tevergeefs, want het relais, dat volgens iedereen tussen de zekering en de ankerlier moet zijn gemonteerd, vinden we niet.

Na een dag zoeken geven we de moed op. Totdat we op internet een beschrijving van onze Lewmar ankerlier vinden. Als eerste valt op dat het bijbehorende elektrische schema anders is dan dat in ons boekje.

En ten tweede… bij het model ankerlier aan boord van de NOMAS zit het relais ingebouwd. Die ’manual’ die de werf destijds heeft meegeleverd hoort dus helemaal niet bij het model dat wij hebben. Net zo min als het bijgevoegde schema.

Nu staan we voor de volgende uitdaging: de lier demonteren zodat we bij het relais kunnen. Dit wordt weer een grotere klus dan we hadden verwacht. Alleen de kap weghalen is namelijk onvoldoende. Nee, het hele ding moet los. Dat betekent dat iemand op zijn kop in de ankerbak moet hangen om vier moeren los te draaien.

Wat we nooit hadden verwacht gebeurt: met veel moeite en de nodige hulp lukt het de lier los te krijgen. Die hele handel zit immers al zestien jaar in een ruimte waar water en zout bijna vrijspel hebben. Nu kunnen we bij het relais komen en dit demonteren. Veel stappen in de goede richting dus. Nog even een nieuw relais voor de ankerlier bestellen, monteren en weer op pad gaan, denken we.

Dat blijkt een misrekening. Volgens de monteur die wij benaderen bedraagt de levertijd van het originele relais van Lewmar zes tot acht weken (prijs: ruim 200 euro ex. btw). Daar gaan we dus niet op wachten. Op internet vinden we een alternatief. Niet van Lewmar, maar de specificaties komen overeen.

We nemen de gok en bestellen het ding. Levertijd één tot drie dagen. Vol spanning kijken we uit naar het pakketje, want pas bij montage van het bestelde relais voor de ankerlier zal blijken of dit inderdaad het euvel was.