Onze eerste stop in Spanje na de tocht door de Portugese Alentejo is Cortegana. Daar maken we een stevige wandeling naar het hooggelegen kasteel. Als de volgende dag de zon verstek laat gaan, besluiten we in Aracena ondergronds te gaan. Voordat we afdalen in de Gruta de las Maravillas bezoeken we op advies van de mevrouw waar we de toegangskaartjes kopen het ham-museum.
Pas op, de weg naar de camping is smal. Goed te doen, maar wel opletten, zo lezen we in een van de aanbevelingen van de camping in Cortegana. Niet alleen blijkt de toegangsweg beperkt van afmetingen, ook de bocht die we moeten maken om er vanaf de hoofdweg op te geraken vereist enige stuurmanskunst. Met een flink bemeten camper zou dit een probleem kunnen zijn.
Voor onze camper en voor ons levert het geen problemen op. Op aanwijzingen van de vriendelijke beheerder van camping vinden we een fraai plekje. Er is geen schaduw, verontschuldigt ze. Dat vinden we geen bezwaar. Zo lunchen we even later in korte broek en poloshirt en laten we de weldadige warmte van de novemberzon over ons heenkomen.
In gepast tempo omhoog
Naar het dorp is het maar een paar minuten lopen, maar ons doel ligt hogerop. Nu we hier toch zijn, moeten we natuurlijk naar het kasteel dat hoog boven de huizen uittoornt. Dat het een stevige klim zal worden, kunnen we op dit moment nog niet bevroeden. Dus, wandelschoenen aan, flesje water in de rugzak en gaan.
Zodra we de camping verlaten begint de weg al te hellen. En het wordt steeds steiler. Natuurlijk laten we ons niet kennen, want nu terugkeren zonder dat we bij het kasteel zijn geweest? Nee, dat kunnen we niet maken, vinden we zelf. Doorzetten dan maar. Zo gaan we in gepast tempo steeds verder omhoog.
Uitzicht vanaf het kasteel
Hijgend, zuchtend en puffend bereiken we uiteindelijk de top van de heuvel waar eeuwen geleden het kasteel op is gebouwd. Tijdens het toeristen seizoen kun je een kaartje kopen om binnen de muren te kijken. Nu is alles dicht. Twee Spaanse families zijn net als wij de uitdaging aangegaan om op deze warme zondagmiddag de tocht naar het kasteel te ondernemen. Belangrijk verschil: zij zijn met de auto naar boven gekomen.
Hoewel onze wandeling een ware aanslag op de beenspieren vormde, hadden we een bezoek aan de kasteel erg niet willen missen. Vanaf de wallen rond de vestig heb je een indrukwekkend uitzicht op het dorp en de heuvels rond Cortegena. Mocht je hier dus belanden, doe dan zoals wij, trek de stoute schoenen aan en ga op pad. Ook handig, de Mercadonna is dichtbij de camping.
In de regen naar Aracena
Als we ons de volgende morgen gereedmaken voor vertrek begint het voorzichtig te spetteren. Dat zijn we niet gewend, want sinds we op weg naar het zuiden Lyon passeerden schijnt elke dag de zon uitbundig. Enfin, prima dag om een stukje verder te rijden.
Zo belanden we op een parkeerplaats in Aracena. Faciliteiten zijn hier niet, maar daar komen we ook niet voor. Volgens de verschillende reisgidsen die we raadplegen kun je hier een van de mooiste grotten van Spanje bezoeken. Dat gaan we doen. In de stromende regen lopen we naar het kantoortje waar de kaartjes worden verkocht en reserveren we een tour.
Ook in Aracena is een kasteel dat de moeite van een bezoek waard is. Helaas zien wij het niet, want de hele dag hangt er een dikke wolk rond de heuvel. Een wandeling naar boven zit er vandaag niet in. Dan maar de diepte in.
Gruta de las Maravillas
Daar we pas om 17.30 uur worden verwacht, wandelen we eerst naar het Museo del Jamón, het ham-museum. Alles draait in deze omgeving om de Iberico-ham. In het museum leren we hoe deze fameuze ham aan zijn beroemde imago komt. Bovendien is ons bezoek een stimulans om onze kennis van het Spaans op te frissen, want alle toelichtende teksten zijn in het Spaans.
Ook de gids die ons later op de middag door de Gruta de las Maravillas loodst spreekt alleen Spaans. Gelukkig krijgen wij een apparaatje met een oortelefoon mee waarmee we een Engelse tekst kunnen beluisteren. Zodra we afdalen naar het inwendige van de heuvel waaronder de grotten zich bevinden worden we getroffen door een adembenemende schoonheid van stalachtieten en stalachmieten. En eh…foto’s maken mag niet, dus de foto hebben we van Wiki Commons gehaald.
Bijzondere ondergrondse ervaring
Gedurende onze vijftig minuten durende tocht vallen we van de ene in de andere verbazing. Hier besef je hoe nietig de mens is. Ons begrip van tijd valt in het niet bij de miljoenen jaren die nodig waren om deze grotten te laten groeien tot wat ze nu zijn. Stel je voor, een stalactiet of stalagmiet groeit slechts één millimeter per eeuw.
Ook een aanrader dus, dit bezoek aan de grotten. Bovendien is Aracena een sfeervol dorp vol winkeltjes, smalle straatjes en terrasjes. Helaas kunnen we daar vanwege de natte weersomstandigheden dit keer niet terecht, maar ons bezoek aan de grotten maakt alles goed. Wil je, net als wij, een bijzondere ondergrondse ervaring opdoen? Boek dan een rondleiding door de Gruta de las Maravillas.
Geef een reactie