Tot ziens Portugal, hallo Spanje

Vrijwel alle havens langs de Portugese kust hebben we bezocht, maar in het binnenland zijn we nauwelijks geweest. Daarom rijden we via Évora en het stuwmeer bij Amieira naar de Spaanse grens. Voor ons is het een ware ontdekkingsreis. Vooral de tocht door de Alentejo is verrassend. Alles ademt hier rust en ruimte. En dan kom je in het bruisende Évora om een dag later te overnachten op één van de mooiste plekken waar we ooit hebben gestaan.

Van de boerderij bij Odemira of Vila Nova de Milfontes naar Évora is het nog geen honderdzestig kilometer, maar we doen er bijna drie uur over. Bochtige, soms smalle en vaak slechte wegen dwingen ons de snelheid flink aan te passen. Dat biedt ons wel de mogelijkheid om het golvende landschap in alle schoonheid te bewonderen.

Bij Évora wordt het drukker

Af en toe passeren we een verstild dorpje waar het leven duidelijk heeft stilgestaan. Verkeer is er nauwelijks, maar als ons een vrachtauto tegemoet komt zitten we even met zweet in de handen. Die chauffeurs kennen de weg, maken we op uit de snelheid waarmee ze voorbij scheuren of ze zijn bereid flinke risico’s te nemen. Pas als we Évora naderen wordt het iets drukker.

Aan het begin van de middag parkeren we onze camper op een camping aan de rand van Évora met uitstekend voorzieningen. Volgens de beschrijving is het nog geen half uur lopen – twee kilometer – naar het historisch centrum van de stad. Zodra we ons hebben geïnstalleerd trekken we de wandelschoenen aan en gaan we op pad om het Unesco werelderfgoed te bekijken.

Terrasjes, winkeltjes en kurk

In alle opzichten is een bezoekje aan Évora de moeite waard. Niet alleen vanuit historisch perspectief ook de vele terrasjes, de restaurants, de smalle straatjes en de talrijke winkeltjes dragen bij aan de bijzondere sfeer. Opvallend zijn de talrijke winkels waar kurkproducten worden verkocht.

Voor een bezoek aan Évora heb je wel een redelijke fysieke conditie nodig, want die leukste steegjes en straatjes zijn soms behoorlijk stijl. Ook een wandeling naar de hoger gelegen delen van de stad – in alle opzichten de moeite waard – is best pittig.

Kipfilet met gebakken ei

Op het plein in het midden van de stad struikel je bijna over de terrassen. Wij zoeken een plekje waar we nog net in de zon kunnen zitten. Daar eten we een onvervalste bitoque (kipfilet bedekte met een gebakken ei) terwijl we kijken naar de bedrijvigheid om ons heen. Duidelijk is dat de herfst is ingevallen, want de gepofte kastanjes vinden gretig aftrek.

Nog één dag blijven we na ons bezoek aan Évora in Portugal. Op de route naar de Spaanse grens ligt Amieira. Daar willen we een nacht bij het stuwmeer doorbrengen. Zodra we de drukte van de stad achter ons hebben gelaten, is er vrijwel geen verkeer meer. Door een indrukwekkend glooiend landschap rijden we naar het Portugese dorp aan de oever van het Barragem de Alqueva.

Strand en groene heuvels

Op een parkeerplaats, een kilometer buiten het dorp, vinden we een prachtige plek. Werkelijk ademloos mooi is het hier. We staan hoog boven het strand en kijken uit over het spiegelgladde blauwe meer dat wordt omzoomd door groene heuvels. In de loop van de dag arriveren er meer campers, maar iedereen lijkt hier te komen voor de rust.

Wandelen naar Amieira

Natuurlijk blijven we niet stilzitten; een bezoek aan Amieira kunnen we moeilijk overslaan. Dat wordt wederom een pittige wandeling langs het strand en over straatjes belegd met kleine keien. Behalve bij een kleine supermercado en in een nabijgelegen een barretje is er weinig activiteit. We dwalen door de straatjes en ontdekken een echte publieke wasplaats. Zou die nog worden gebruikt, vragen we ons af. Uitsluitsel krijgen we niet, want er is niemand op straat die ons opheldering kan verschaffen.

’s Avonds dompelen we ons onder in de stilte en het indrukwekkende uitzicht over het spiegelgladde meer. Zodra de zon achter de heuvels verdwijnt en de duisternis volledig invalt daalt de temperatuur met rasse schreden. Vanuit de camper hebben we een fraai uitzicht op het meer dat zich koestert in de gele gloed van de bijna volle maan.

Als de zon weer boven de heuvels verschijnt, maken we ons gereed voor vertrek. Dit was voorlopig onze laatste nacht in Portugal. Onze volgende bestemming ligt net over de grens in Spanje. Ook daar wacht ons ongetwijfeld weer een aantal aangename verrassingen.