Voor Zeilhelden schreef ik onlangs een bericht over het maken van plannen. Gaan we naar het oosten of juist naar het westen, vroeg ik mij af. En vandaag las ik een blog over twee mensen die met hun boot in het paradijs liggen (zie Puff op reis). Ook vol plannen. Op zoek naar nieuwe avonturen, inspirerende ontmoetingen en onbekende bestemmingen.

Onzekerheid

Plotseling is het afgelopen. Hun voornemens vallen overboord, hun plannen vervagen. Geen wind meer in de zeilen. Na dagen van onzekerheid moeten zij nu een ticket boeken om van hun paradijs naar Nederland te vliegen. Een dierbare bijstaan die zojuist vreselijk nieuws heeft gekregen. Ernstig ziek. Onzekerheid. Hoop. Vrees. Ineens is het afgelopen met het onbezorgde leven van reizen en zeilen en domineert de harde werkelijkheid van leven en dood.

Zaakjes op orde

Dit bericht riep bij mij herinneringen op aan een donkere periode in 2015. Na een bewogen jaar waarin zakelijke beslommeringen ons leven negatief beheersten, dachten we eindelijk onze zaakjes weer op orde te hebben. Eindeloos waren we in de weer geweest met het maken van plannen en het treffen van voorbereidingen. We stonden op het punt de zeilen te hijsen; onze boot volgestouwd met eten en drinken voor enkele weken.

Spanning en verdriet

Toen kwam dat ene telefoontje waardoor onze wereld zonder waarschuwing de andere kant op draaide. Die middag gooiden we de trossen niet los, maar moesten er afspraken met doktoren worden gemaakt. Er volgde een intensieve periode van onderzoeken, consulten en nieuwe testen. Onzekerheid, spanning, verdriet en boosheid beheersten ons leven. Hoezo plannen maken? Binnen een seconde was alles anders.

Afmeren

Als zeilers weten we allemaal dat we voortdurend rekening moeten houden met onvoorspelbare omstandigheden. Dat maakt het zeilen juist interessant, want we bepalen uiteindelijk zelf onze koers. Totdat een ongrijpbare kracht anders beslist. Dan sta je niet langer aan het roer. Je meert af en geeft je over.

Blijf plannen maken

Lange tijd konden we niet vooruit denken. ’t Heeft maanden geduurd voordat we weer een pilot of een zeekaart durfden te raadplegen. Gelukkig is het tij gekeerd en kijken we weer naar de horizon. Wordt het oost of west? Eigenlijk maakt het ons niet uit. Misschien gaan we gewoon varen waar de wind ons brengt. Plannen  maken. Laten we er vooral mee doorgaan.