Zeilen en schrijven. Dat is voor mij een ultieme combinatie van twee dingen die ik graag doe. En mijn kennis en ervaring overbrengen. Ook erg leuk. Dat ga ik allemaal doen tijdens de schrijfweek in Turkije (8 tot en met 15 oktober) aan boord van een authentieke, luxe gulet.

Zeilen in Turkije

Precies tien jaar geleden kreeg ik een uitnodiging om een weekje te komen zeilen op een Turkse gulet. Natuurlijk moest ik er een mooi verhaal over moeten schrijven, maar er zou voldoende tijd overblijven om te ontspannen. Zo klonk het in ieder geval tijdens het begeleidende telefoongesprek.

Geheel verzorgde reis

Zeker, het leek allemaal heel aantrekkelijk. Toch aarzelde ik, want we stonden aan de vooravond van onze tocht naar Portugal en er moest nog heel wat aan de boot gebeuren. Bovendien, een geheel verzorgde zeilreis. Betekende dat een beetje aan dek liggen, vertroeteld worden en nauwelijks echt zeilen? Nee, dat was me te passief.

Turkse gulet

Toch liet ik me overhalen en een paar weken laten stonden we in alle vroegte op Schiphol. ’t Was koud, grijs en grauw en een zonnige zeilvakantie leek wel heel ver weg, zonet onbereikbaar. En dan sta je een paar uur later bij de loopplank van een authentieke Turkse gelet, wordt je warm welkom geheten en begin je, met enige reserve, aan een ongekend luxe vakantie.

Want dat werd het. Dat er ook nog wat geschreven moest worden en ik niet zonder een behoorlijke hoeveelheid foto’s terug op de redactie kon komen, leek bijzaak. ’t Ging bijna vanzelf. Zoveel indrukken, zoveel inspiratie en zo weinig zorgen. Kapitein en bemanning zorgden immers voor het zeilen, stippelden de route uit, reserveerden de ligplaatsen en regelden  meer dan voldoende eten en drinken.

Gedreven bemanning

Met dat zeilen viel het wel mee. Zodra we ankerop gingen of los waren van de kade gingen de zeilen omhoog en probeerden we – ik mocht ook meedoen – alles uit de boot te halen. Ik raakte onder de indruk van de gedrevenheid van de bemanning en de zeilkwaliteiten van de gulet.

’t Werd een onvergetelijke zeilvakantie die ik een paar jaar later nog eens herhaalde. Toen moest ik noodgedwongen in Turkije blijven vanwege een aswolk die het vliegverkeer boven Europa lamlegde. Na terugkeer in Nederland was ik zo enthousiast over het zeilen in Turkije dat ik zelfs heb voorgesteld onze boot daar naartoe te verkassen. Overigens bleef het bij een voorstel.

Deze en andere herinneringen kwamen boven toen ik opnieuw contact kreeg met SWS Sailing, het bedrijf van Nathalie d’Alessandro. Bij toeval zag Ankie een oproep op één van de social media platformen. Nathalie zocht partners om samen themareizen te organiseren. Een uur en wat chatverkeer later hadden we de knopen doorgehakt.

Schrijfworkshops

In het najaar ga ik dus weer zeilen in Turkije. Dit keer niet met het doel er een artikel over te schrijven, alhoewel… Nee, ik ga aan boord schrijfworkshops geven. En dat lijkt me ontzettend leuk. Wat is er mooier dan je passies delen en je kennis overdragen? Ik kijk er nu al naar uit.

Zin om ook aan boord te stappen voor een geheel verzorgde zeilvakantie gelardeerd met een smakelijk educatief (schrijf)sausje? Stuur mij een e-mail voor de details. Geen website? Jawel, maar die is nog in de maak. (foto SWS Sailing).