Voor sommige werkzaamheden aan je boot moet je eerst moed verzamelen. Tenminste, ik wel. Zo moest na de tocht die we in juni maakten van Portimão naar Sant Carles de la Rapita en de vele motoruren die we gedurende die reis maakten, hoognodig onze motor een onderhoudsbeurt ondergaan.

Vanmorgen nam ik daarom een resoluut besluit. Gereedschap pakken, een flinke rol absorberend papier klaarleggen en aan de slag gaan. Zoals met veel klussen is er geen weg terug meer als de beweging eenmaal is ingezet. Dat geldt ook voor het noodzakelijke motoronderhoud.

Verse olie en nieuwe filters

Ik zal u niet vervelen met een gedetailleerde beschrijving van de werkzaamheden, maar na ongeveer drie uur opgevouwen boven de motor te hebben gehangen, was het klusjes geklaard. Olie afgetapt, filters vervangen en verse, schone olie in het carter. Degenen onder u die zelf het periodieke onderhoud van de motor doen, herkennen ongetwijfeld de spanning die in de lucht hangt als het moment is gekomen om te controleren of de werkzaamheden naar behoren zijn uitgevoerd. In simpele bewoordingen: doet ‘ie het? Welnu, ik kan u geruststellen, onze vertrouwde Volvo loopt als een zonnetje.

’t Lijkt wel een opstootje

Na het succesvol voltooien van dergelijke werkzaamheden, vind ik dat je jezelf mag trakteren. Daarom zijn we vanmiddag ‘de delta’ ingereden. Links en rechts van de weg rijstvelden zover als je kunt kijken. En dan ineens lijkt er een soort opstootje te zijn. Auto’s in de berm, mensen die met het blote oog, met verrekijkers en met telelenzen in de verte staren.

Dan zien we het ook: honderden flamingo’s. Aan de andere kant van de weg scharrelt een klein groepje met de kop ondersteboven door het water. Onze beloning voor een ochtend zwoegen.