Zelf hebben we er geen foto’s van, maar de camperplaats in l’Alfaz del Pi biedt een indrukwekkend uitzicht op de hoogbouw van Benidorm. Nu zijn we daar niet voor gekomen, maar het intrigeert ons wel. Hoe zou het zijn tussen de wolkenkrabbers, de ontelbare bars en restaurants en de overdadig getatoeëerde Britse vakantiegangers? Zullen we eens gaan kijken?
Camperpark Costa Blanca, eigenlijk zijn we hier een beetje bij toeval terecht gekomen. Na een week op een echte Spaanse camping in Gandia waren we toe aan een nieuwe uitdaging, zoals dat tegenwoordig heet. Bij Costa Blanca zijn we welkom. Gemakkelijk te bereiken, rustig gelegen en op fietsafstand van het strand. En van Benidorm. Dat we hier een maand zouden blijven, hadden we bij aankomst niet kunnen bevroeden.
Er is plaats voor meer dan veertig campers, maar dit jaar blijven de meeste plekken leeg. Slechts tien caravans met motorvermogen staan er op het terrein. Overwegend Nederlanders die hier, soms noodgedwongen, voor lange tijd verblijven. Dat zijn we niet van plan, maar haast hebben we ook niet.
Zoals we ons al hadden voorgenomen op het moment dat we arriveerden, stappen we na een paar dagen welgemoed op de fiets om Benidorm te verkennen. Van dichtbij zijn de torenflats nog hoger. Verrassend zijn de vele scootmobiels die hier het straatbeeld domineren. Niet alleen mensen die slecht ter been zijn, iedereen kan hier zo’n elektrisch karretje huren.
Overwinteraars zijn er niet
Op een bankje aan de boulevard slaan we het strandleven gade. Druk is het niet, hoewel de temperatuur uiterst aangenaam is en de zon uitbundig schijnt. Later horen we dat hier in de zomer ongeveer een half miljoen mensen verblijft. Ook in de wintermaanden is dit voor velen een geliefd oord. Nu laten veel overwinteraars het afweten. Hotels staan grotendeels leeg, restaurants en bars zien door gebrek aan klandizie nauwelijks kans het hoofd boven water te houden.
Is Benidorm een plek waar wij de winter zouden willen doorbrengen? Nee, dat niet. Wel vinden we het leuk om er een keer te kijken. En het oude gedeelte is een bezoek zeker waard. Dat we hier op onze degelijke Hollandse fietsen naartoe konden, blijft toch bijzonder.
‘Even’ een NIE aanvragen in Benidorm
Ons verblijf in l’Alfaz de Pi gebruiken we ook om een zogeheten NIE aan te vragen. Dat is te vergelijken met een fiscaalnummer in Nederland. Een NIE heb je in Spanje bijna altijd nodig als je iets wilt huren of kopen. Die aanvraag – we moeten ervoor naar Elche – loopt uit op een fiasco. Ik zal het kort samenvatten.
Ons project begint met een digitale aanvraag en het downloaden van documenten. Gewapend met een klein dossier gaan we vervolgens met een huurauto naar het uit zestig kilometer zuidelijk gelegen Elche. Daar moet ik mij op 09.35 uur melden bij de Polica Local. Ik ben niet de enige. Met een man of dertig staan we geduldig te wachten totdat we naar binnen mogen.
Als ik eindelijk aan de beurt ben, blijkt direct dat mijn dossier niet compleet is. Een pasfoto ontbreekt. Snel ga ik naar buiten, gris een foto uit Ankie’s handen en begeef mij weer naar binnen. Nu ontbreekt het document dat bewijst dat ik de verschuldigde leges heb betaald.
Van het politiebureau naar de bank
Weer buiten proberen we het benodigde formulier te downloaden. Vervolgens gaan we naar een papelaria om uitdraaien te laten maken. Even daarvoor was ik al bij een bank geweest om te informeren naar de betaalmogelijkheden.
Gewapend met het formulier ga ik terug naar het politiebureau. Dat is ook weer niet goed, want ik moet een betalingsbewijs hebben. Op naar de bank. Helaas, ik kan niet betalen. Om 11.00 uur is de kas gesloten. Op naar een andere vestiging waar ik wel cash het verschuldigde bedrag kan voldoen. Daar lukt het ook niet, want er ontbreekt volgens de juffrouw achter het loket een nummer. Inmiddels hebben we uren in de rij gestaan en kilometers gelopen. Ik geef het op. Dan maar geen NIE. Let wel, dit is de korte versie van dit bijzondere project.
Om de zinnen te verzetten gaan we een paar dagen later de voorgenomen wandeling maken naar de vuurtoren van Albir (foto Jesus Alenda). Voor veel Spanjaarden is dit een wekelijks uitstapje, zo blijkt als we langzaam stijgende pad in het natuurpark beklimmen. Het moet gezegd, vanaf elke meter heb je een schitterend uitzicht over de baai en de befaamde rots van Calpe.
Historisch Castell de Guadelest
Omdat we toch een paar dagen een auto hebben gehuurd, gebruiken we de tijd nuttig en gaan we het achterland verkennen. Bij toeval komen we in Castell de Guadalest. Vanaf de parkeerplaats loopt een weg stijl omhoog naar het historische dorpje dat is gebouwd aan de voet van een kasteel op een scherpe rotskam (foto Joanbanjo). Vanaf de top heb je een indrukwekkend uitzicht over de bergen en het stuwmeer.
Geef een reactie