Zeilen hijsen en gaan

Niets staat een vertrek nog in de weg. Aan boord is voldoende voorraad voor de komende weken, de gereviseerde windmolen in geïnstalleerd en de boot krijgt nog een laatste schoonmaakbeurt. Ook de weersomstandigheden zijn ideaal: matig windje uit de goede richting, heerlijk zonnetje en een aardige temperatuur. Onder deze condities zeilen we naar het noorden.

Dat doen we ook en op zondag 15 mei 2022 hijsen we voor 10.00 uur de zeilen al. Tot aan Flevo Marina moeten we een paar keer kruisen, maar als we eenmaal een koers naar het noorden kunnen zetten, liggen we lekker op één oor.

Zeilen naar Stavoren

Met een knoop of zes, gemiddeld, gaan we richting Stavoren. Dat zal onze eerste stop worden in de reis naar de Oostzee. Na een jaar zijn we eindelijk weer ’onder zeil’. Een gevoel van voldoening vermengd met opluchting overvalt ons. Niet zo vreemd, want we hebben een heftig jaar achter de rug en al tijden uitgekeken naar dit moment.

Drukte op het IJsselmeer

Overigens zijn we vandaag niet de enigen op het IJsselmeer. Een blik op de plotter laat zien dat er talloze jachten op het water zijn. Ook de app die we op onze mobiele telefoon hebben laat helemaal een indrukwekkend beeld zien. Voor een buitenstaander moet het lijken alsof er nauwelijks meer plaats is om te zeilen.

Keuze uit twee opties

Gelukkig valt dat ontzettend mee. Natuurlijk moeten we onze ogen goed de kost geven, want niet iedere zeiler is voldoende op de hoogte van de voorrangsregels, merken we. Ach, problemen levert het niet op. Na een paar uurtjes lopen we de voorhaven van Stavoren binnen.

Daar hebben we twee opties. We kunnen voor anker gaan of vastknopen aan het steigertje. We kiezen voor het laatste en na een vlekkeloze manoeuvre liggen we stevig afgemeerd. Tijd om even lekker bij te komen. Dat de rust niet van lange duur zal zijn, kunnen we op dat moment niet bevroeden.

Inkopen en draaiende wind

Na een ontspannen nacht klimmen we de steiger op om bij de enige supermarkt van Stavoren nog wat inkopen te doen. Dat betekent niet alleen een stevige wandeling, maar ook een aardig gesjouw, want we hebben natuurlijk meer ingeslagen dan de bedoeling was.

Eenmaal terug aan boord draait de wind naar het zuidwesten. Dan wordt het aan het steigertje al snel minder comfortabel, weten we. Zeker als de wind in de loop van de middag toeneemt, is het met de rust gedaan. NOMAS ligt wild aan de touwen te rukken en het gekraak en gepiep begint ernstige vormen aan te nemen. Wegwezen hier, zeggen we tegen elkaar. Dus, motor starten, lijnen los en gaan.

Na het zeilen tijd voor een biertje

De sluismeester van de Johan Frisosluis heeft de deuren al open staan en binnen een goed half uur liggen we, met hulp van twee bevriende zeilers, veilig afgemeerd in de gemeentelijke jachthaven. Hier is het een stuk rustiger en aanzienlijk comfortabeler. Tijd voor een alcoholvrij biertje.