Na het bezoek aan Cartagena en de korte stop bij het Mar Menor beginnen we aan de voorlopig laatste fase van ons camperavontuur. Nog een paar ‘haltes’ en dan arriveren we op het eindstation: l’Alfaz del Pi. Daar bereiden we onze camper voor op een kort afscheid, want wij vliegen naar huis. Begin volgend jaar pakken we de draad weer op. Tot die tijd gaan we plannen maken voor het vervolg van onze reis.
Mar Menor, vervuilde binnenzee
In het zuidoosten van de Spaanse regio Murcia ligt het Mar Menor. Met een lengte van 21 kilometer en een maximale breedte van 11 kilometer levert dat een oppervlakte op van 135 vierkante kilometer. In totaal heeft de kustlijn een lengte van 73 kilometer. Even rond het grootste binnenmeer van Europa fietsen zit er dus niet in. La Manga del Mar Menor scheidt de lagune van de Middellandse Zee. Deze 21 kilometer lange strook land is tussen de 100 en 1200 meter breed en vrijwel volledig volgebouwd met hotels en appartementen. Tot zover de geografische details.
Zodra we ons hebben geïnstalleerd op camperpark Los Narejos in Los Álcazares gaan we direct – trouwe lezers zal het niet verbazen – op verkenning. Op zondag is de boulevard die langs de lagune loopt een geliefde wandelroute, merken we. Ook de talrijke terrasjes zijn flink bezet.
Duidelijk is dat de meeste wandelaars niet gewend zijn dat ook fietsers zich in hun domein bewegen. Regelmatig kunnen we ternauwernood een aanrijding voorkomen als een wandelaar een onverhoedse beweging over het fietspad maakt.
‘Grootste zwembad ter wereld’
Hoewel Esther Williams, de zwemster en filmster, het Mar Menor met een maximale diepte van zeven meter, ooit uitriep tot het grootste zwembad ter wereld zien we geen zwemmers. Dat komt niet alleen vanwege de in deze tijd van het jaar wat lage temperatuur van het water. Zwemmen is ook in de zomer niet zo aantrekkelijk, want het binnenmeer is zwaar vervuild.
Mijnbouwactiviteiten, verstedelijking en intensieve landbouw hebben een zware aanslag gepleegd op de gezondheidstoestand van het Mar Menor. Vrijwel alle zeegrasvelden zijn verdwenen en de algengroei is explosief toegenomen. Op satellietfoto’s is te zien dat het ooit zo heldere water is vertroebeld door een gebrek aan zuurstof.
Modderbaden met een heilzame werking
Zelf hebben we ons er niet aan gewaagd, maar in het noordelijk deel van de laguna, het natuurpark Salines Y Arenales de San Pedro del Pinatar, zijn modderbaden. Die schijnen een heilzame werking te hebben. Nu we weten wat de staat van het meer is, lijkt ons dat weinig aantrekkelijk.
Gastvrije ontvangst bij El Triangulo
Eerst de ene en de volgende dag de andere kant op fietsen. Dat hadden we ons voorgenomen, en dat hebben we gedaan. Nu we onze doelstelling aan het Mar Menor hebben bereikt, wordt het tijd om verder te gaan. Probleem is dat we geen camperplaats in de buurt van Alicante kunnen vinden die nog een plekje vrij heeft.
Uiteindelijk kunnen we terecht bij Corina en Jeroen van de nieuwe camperplaats El Triangulo (even bellen voor de juiste locatie – tel. +31 618096153), een kilometer of zeven van Elche. Op deze kleinschalige camperplaats waar vijf campers kunnen staan wacht ons een warm welkom.
“Houd er rekening mee dat we nog werken aan de sanitaire voorzieningen”, liet Corina weten toen we telefonisch een plekje reserveerden. Voor ons geen probleem, want de gastvrijheid van het Nederlandse echtpaar en hun drie kinderen maakt dat gemis ruimschoots goed.
Herinneringen ophalen in Elche
El Triangulo ligt tussen Elche en Santa Pola. Beide steden zijn goed per fiets te bereiken, maar je kunt ook met de bus. Wij maken er een sportief dagje van en fietsen naar Elche. Daar bezoeken we het befaamde park, de palmeral, met de ontelbare palmbomen – Elche telt er volgens Wikipedia meer dan 300.000.
Ook beklimmen we de klokkentoren van de Santa Mariabasiliek (190 treden). Op 14 en 15 augustus wordt rond deze basiliek Het Mysterie van Elche opgevoerd. Dat is een voorstelling over de laatste levensdagen, de ten hemelstijging en de kroning van Maria.
Twee jaar geleden hebben ook wij een bijzondere belevenis gehad in Elche. Ons plan was om een woning te huren in Spanje en dan is een NIE, een soort fiscaal nummer, vereist. Dat kun je bemachtigen op verschillende politiebureaus. Zo stonden we op een vroege morgen in december met tientallen buitenlanders voor de trappen van het plaatselijk politiebureau. Daarmee begon een hectische dag die er in eindigde dat we Elche verlieten zonder het felbegeerde NIE. Wat er in de tussenliggende uren gebeurde, kun je hier lezen.
Met de bus naar Santa Pola
Fietsen is hier geen probleem, het is tamelijk vlak, zo was ons verteld. Dat kan wel zijn, maar er zit toch een hoogteverschil van tachtig meter tussen de kust en het centrum van Elche. Daarom kiezen we voor ons bezoek aan Santa Pola voor de bus. Die brengt ons in een kwartier naar het busstation van de kuststad.
Daarvandaan lopen we naar de gigantische jachthaven en wandelen we langs de boulevard met de talrijke terrasjes en restaurants. Ook bezoeken we de Mercado Municipal en gaan we naar het kasteel. Daarmee zit deze citytour er wat ons betreft op. Hoewel Santa Pola een levendige stad is, heeft het wat bezienswaardigheden betreft weinig te bieden.
Camperpark Costa Blanca in l’Alfaz del Pi
Langzaam komt het einde van onze reis met de camper in zicht. Op het vliegveld in Alicante halen we een huurauto waarna we doorrijden naar Camperpark Costa Blanca in l’Alfaz del Pi. Daar blijven we nog een paar dagen om ons vertrek naar Nederland voor te bereiden. Wij vliegen naar huis en onze camper blijft in Alfaz. Die hopen we eind januari, begin februari weer te kunnen starten om nog een poosje door het zonnige zuiden te trekken. Daarna rijden we stapsgewijs terug naar Nederland. En verder? Dat plan gaan we onder de kerstboom uitwerken.
Geef een reactie