Zes maanden geleden lieten we onze geliefde Nomas achter in vertrouwde handen van Thomasz en zijn collega’s. Stevig verankerd bleef de boot op de werf van de de jachthaven in Sant Carles de la Rapita. Deze week kwamen we na een bewogen reis weer terug.
Echt mee zat het allemaal niet. Op Schiphol begon het al. Vertraging. Toen we eindelijk konden instappen, deed mijn digitale instapkaart het niet. Geen probleem, dat is op te lossen. Waar ik echer niet tegen kan is dat bazige, klantonvriendelijke gedoe van iemand die de leiding heeft over de instapprocedure. En dat laat weten ook.
Enfin, je telt tot tien, laat het allemaal over je heen komen en wacht op de dingen die komen gaan. Welnu, die dingen kwamen niet. Na een uur stonden we nog stil en volgens de mannen in de cockpit kon het allemaal nog wel even duren.
Stilstaande bagageband
Aan het begin van de avond landden we eindelijk in Barcelona. Snel onze handbagage pakken en dan naar de boot, dachten we. Het liep anders, want onze twee koffertjes lagen niet op de band. Deprimerend gezicht hoor, zo’n lege, stilstaande bagageband.
Na een uur was ook dat probleem opgelost. Juist toen we dachten dat we nu wel aan onze tax waren, ontstonden er problemen bij Firefly, het verhuurbedrijf waar we nooit meer een auto zullen huren. Bijna anderhalf uur stonden we in de rij voordat de dame achter de balie besloot dat we geen auto kregen, omdat er volgens haar iets niet deugde aan de reservering.
‘You don’t get a car’
Vervolgens konden we weer achter aansluiten om, toen we eindelijk aan de beurt waren, te vernemen dat de balie ging sluiten. Op dat moment werd het me teveel. Ik wenste de dame achter de balie toe dat ze in de toekomst met meer respect haar klanten zou behandelen. Dat schoot duidelijk in haar verkeerde keelgat. “Sir!”, riep ze woest, toen ze acher de balie vandaan kwam, “You don’t get a car!”
Uiteindelijk kwam het allemaal nog goed en om half drie ’s nachts stonden we bij het hek van de werf. Hadden we toen alles gehad? Nee, het pasje deed het niet. Gelukkig weten ze in de jachthaven wel wat klantvriendelijkheid is en de nachtwaker zorgde er, breidwillig als altijd, voor dat we even later aan boord van onze Nomas konden stappen. Moe, maar voldaan, konden we nu de restanten van een lekkend blik anti-fouling opruimen. Inderdaad, soms komt alles tegelijk.
Geef een reactie