Na een voorspoedige reis met een tussenstop bij een voortreffelijk hotel in Nîmes arriveren we begin juni in Sant Carles de la Rapita in Catalonië. NOMAS staat nog op de kant, maar binnen een paar dagen zal de boot weer drijven. Nog even wat laatste klusjes en dan kunnen we, na ruim een half jaar, weer doen waar een boot voor is bedoeld: varen.

Weerstand bij de anode

Eén van de uitdagingen waar ik voor sta is het aanbrengen van de anode. Dat is op zich geen ingewikkelde klus, maar we hebben de laatste jaren het gevoel dat het contact tussen de anode en het staartstuk te wensen overlaat. Dus ga ik aan de slag met schuurpapier en een metertje. Net zolang tot het apparaat aangeeft dat er een verbinding is tussen de anode en het aluminium van het staartstuk.

Beheerst te water

Deze exercitie heeft wat voeten in aarde, maar na enige tijd blijkt dat ik de theorie aardig in praktijk heb gebracht. Het werkt. Nu kunnen we met een gerust hart wachten op de kraan die onze geliefde Nomas voorzichtig in zijn armen zal nemen en beheerst te water zal laten.

Eerder dan gedacht

Zodra we alle laatste werkzaamheden hebben afgerond, vinden we het tijd voor enige ontspanning. Dus rijden we naar het historische Piñiscola, een populaire plek bij de Catalanen, blijkt zodra we in de buurt komen. Nergens is nog een parkeerplekje vrij en in de nauwe straten van het stadje schuifelen we met de meute mee.

Voobereiden op de ‘launch’

Na ons recreatieve middagje bereiden we ons voor op de ‘launch’ die ons te wachten staat. Alles nog een keer contoleren en dan maar afwachten op de dingen die komen gaan. Volgens de planning verschijnt de kraan pas in de loop van de volgende middag. Dat pakt echter anders uit.

Natuurlijk zijn we ‘ready’

Na het ontbijt blijven we wat onrustig in de kuip. Er valt niets meer te doen en we kunnen weinig anders dan wachten op het moment waarop we naar de waterkant worden gebracht. Dat gebeurt eerder dan verwacht. “Are you ready?”, klinkt het opeens. Natuurlijk zijn we dat. Hoe eerder we het water in kunnen, des te beter. Bovendien zal naar verwaching de wind vanmiddag verder aantrekken en dan kunnen we maar beter veilig afgemeerd op onze ligplaats liggen.

Voortvarend snel

Dan gaat het allemaal voortvarend snel en voor we ons goed en wel realiseren wat er gebeurt, drijven we. Ankie heeft wat moetie om de motor aan de praat te krijgen, maar dat blijkt aan een simpel knopje te liggen. Nog geen kwartier later liggen we aan de steiger en kunnen we de boot schoon gaan maken.