Nu we de omgeving van San Rafael del Rio, onze nieuwe woonplaats, een beetje hebben verkend, wordt het tijd voor een familiebezoek in Pego en opnieuw een zoektocht naar onbekende pareltjes. Ook waaien we even lekker uit in Calpe en op de terugreis stoppen we in Xativa. Waarom is deze stad uitgestorven als wij er arriveren?
Vroeg in de ochtend staan we op het vliegveld van Valencia om onze zoon te verwelkomen die net een vliegreis uit Amerika achter de rug heeft. Samen rijden we door naar Pego, een stadje op een flinke steenworp afstand van Oliva. Afgelopen zomer waren we hier met de camper. Toen was het met een temperatuur van dik dertig graden bloedheet. Nu is het gelukkig wat minder warm.
Volop zon aan de Costa Blanca
Hoewel statistisch gezien de zomer op z’n retour zou moeten zijn, blijft de zon hier aan de Costa Blanca uitbundig schijnen. Op het strand van Calpe is het nog steeds behoorlijk druk. Nu zijn we geen echte strandmensen, maar een beetje flaneren over de boulevard en de wandeling afsluiten op een terrasje is wel aan ons besteed. Ook in het iets meer naar het zuiden gelegen Altea is het nog steeds gezellig druk.
Pego – er is een gratis camperplaats op loopafstand van het centrum – is een typisch Spaanse stadje. Vanuit toeristisch oogpunt is er weinig te beleven, maar als je het echte Spaanse leven van nabij wilt meemaken, moet je hier zijn. Elke avond zitten de terrasjes vol en op zondagmiddag iets wilt eten moet je tijdig een tafel reserveren in een van de vele restaurantjes. Zoals in vrijwel alle Spaanse steden en dorpen is er ook hier vanaf een uur of twee niets te beleven. Pas aan het einde van de middag, als de winkels weer open gaan, lijkt de stad tot leven te komen.
Zomer in bruisend Calpe
Tijdens ons verblijf in Pego verkennen we uitgebreid de omgeving. Zo rijden we naar Calpe waar de indrukwekkende rots nog steeds het beeld bepaalt. Op het strand en op de terrasjes langs de boulevard lijkt het einde van het zomerseizoen nog ver weg. Met enige moeite vinden we in een parkeergarage op loopafstand van het strand nog een plekje voor de auto. Voor het eerst in weken staat er een stevige wind. Kitesurfers maken daar dankbaar gebruik van. Met een kan sangria onder handbereik slaan we vanaf een terrasje hun verrichtingen gade.
Met onze tweede camper hebben we in Calpe enkele dagen doorgebracht. Vanaf camperplaats Mar y Sol maakten we toen een fietstocht rond de rots. Mocht je besluiten een bezoek te brengen aan deze aantrekkelijk kustplaats, maak dan zeker een wandeling door het oude centrum. Dat deden wij tijdens ons vorige bezoek ook en dat leverde aangename verrassingen op.
Door het achterland
Menig reiziger die de Costa Blanca bezoekt, komt niet veel verder dan de kust. Dat is jammer, want het achterland heeft veel moois te bieden. Daarom besluiten we op een zonnige zondagmiddag op verkenning te gaan. Dit keer is Bolulla ons reisdoel. Daar moeten spetterende watervallen zijn en je schijnt er lekker te kunnen wandelen.
Na een indrukwekkende rit vanaf Pego door de bergen arriveren we op een parkeerplaats aan de rand van Bolulla waar het opvallend druk is. Zouden al die mensen hier nu een wandelingetje maken? Later ontdekken we waar het volk op af is gekomen.
Op naar de Ruta del Aqua de Bolulla
Vol goede moed beginnen we aan de wandeling naar de watervallen, de Ruta del Aqua de Bolulla. Nog maar net zijn we op pad of we worden aangesproken door een bejaarde Spaanse mijnheer. Waar we vandaan komen, wil hij weten. Of we hier op vakantie zijn en hoe we zo in Bolulla, bepaald geen toeristische trekpleister, terecht zijn gekomen.
Als hem na een paar zinnen duidelijk wordt dat onze kennis van de Spaanse taal nog beperkt is, schakelt hij over op het Engels. Dat roept bij ons dan weer enige verbazing op, want een Spanjaard op leeftijd die hier naast het Castilliaans of Valenciaans nog een andere taal spreekt is een zeldzaamheid.
Tropische wandeling
Enthousiast vertelt de man dat hij uit Benidorm komt. Toen hij daar in 1945 werd geboren telde het vissersdorp zo’n vijfduizend inwoners. Nu zijn het er volgens hem in de zomermaanden meer dan een half miljoen. “En als je dan daar je boterham wilt verdienen, moet je een beetje Engels spreken”, benadrukt hij. Terwijl we naar de eerste waterval lopen, vertelt hij dat Benidorm in enkele tientallen jaren is uitgegroeid tot dé vakantiebestemming aan de Costa Blanca. Inderdaad, hier is het toerisme zo’n beetje uitgevonden. Als we bij het bassin – hier haalden de mensen vroeger hun drinkwater – even uitrusten, nemen we afscheid.
Over het met stenen bezaaide pad lopen we naar de volgende waterval. Als het flink heeft geregend moet het hier een wilde boel zijn. Nu zijn de stroompjes en de watervallen een beetje zielig. Dat dat echter niets af aan de bijna tropisch aandoende omgeving. Voor degenen die slecht ter been zijn is deze wandeling geen aanrader, maar je hoeft ook geen beestachtig goede conditie te hebben om het pad te volgen.
Feestgedruis in Bolulla
Na een uurtje zijn we weer terug bij de auto en klimmen we door de sterk hellende straten naar het centrum van Bolulla. Van verre horen we enig feestgedruis; er is duidelijk iets aan de hand. Even later blijkt dat ook hier braderie is georganiseerd. In de smalle, steile straatjes staan de nodige kraampjes met lokale producten. Op het kerkplein zijn lange tafels neergezet die sporen vertonen van een uitbundige Spaanse lunch.
Is de Ruta del Aqua de Bolulla de moeite waard? Als je een rit door de bergen maakt en een leuke onderbreking van je tocht wilt hebben, is dit een interessante optie. Bij het bassin even uitrusten en je meegebracht bocadillo verorberen, ach er zijn slechtere plekken. Moet je er speciaal voor vanuit je vakantieverblijf in Benidorm of een van de andere toeristen steden in de omgeving naartoe rijden? Nee, dat zou ik niet aanraden.
Kasteel van Xàtiva
Na een weekje in Pego en omgeving vatten we plan op om via een omweg terug te rijden naar San Rafael del Rio. Als eerste willen we Xàtiva aandoen. Deze historische stad in het zuidwesten van de provincie Valencia ligt op ongeveer zestig kilometer van de stad Valencia en heeft volgens zeggen tal van bezienswaardigheden. Het is de geboorteplaats van twee pausen, Calixtus III en Alexander VI. Tijdens de Moorse overheersing en later in het Koninkrijk van Aragon nam de stad een belangrijke positie in.
Op een berg hoog boven de stad torent het kasteel van Xativa uit, een van de belangrijkste bezienswaardigheden. Van hier heb je een prachtig uitzicht over de stad en de omliggende bergen, schrijven de toeristische gidsen. Zelf kunnen we daar niet over oordelen, want voor een klim naar het kasteel kunnen we de moed niet opbrengen. Nu rijdt er vanuit het centrum ook twee keer per dag een treintje, maar daar zijn we natuurlijk net te laat voor.
Daarom scharrelen we maar wat door de straten en over de pleinen. Hoewel Xativa een bruisende stad zou moeten zijn, is er van levendigheid op deze maandagmorgen geen sprake. Vrijwel alle winkels zijn dicht. Ook zijn slechts enkele van de talrijke restaurantjes en terrasje open. Even vermoeden we dat het weer een vrije dag is, maar dat blijkt niet het geval. Scholen en het postkantoor zijn wel open. Wat de reden van die wat naargeestige sfeer tijdens ons bezoek is, hebben we tot op heden niet achterhaald.
Ons voornemen is om via Albaceite, Cuenca, Teruel en Albaracin (in willekeurige volgorde) naar huis te rijden. Dat plan zetten we in de ijskast na een blik op de weerkaarten. Hier in de bergen daalt de temperatuur de komende dagen fors. Ook wordt er nogal wat regen verwacht. Daarom besluiten we na onze rondgang door Xativa door te rijden naar San Rafael. Aan de kust zijn de komende dagen de verwachtingen gunstiger. Bovendien hebben nog zoveel te ontdekken. Dat gaan we ook doen. Daarover meer in onze volgende blogs.
Geef een reactie