Hoewel de zomers in Nederland voor ons gevoel altijd te kort duren, kunnen we terugkijken op een heerlijk zeilseizoen. Dat begon voor ons al in mei toen de boot in het water lag en we weken nodig hadden om alles weer op te bouwen en te installeren. Nu, half september, maken we de NOMAS alweer winterklaar en bereiden we ons voor op een nieuw avontuur.

Soldeerbout en antennes

Nadat de boot in februari veilig uit Frankrijk in Nederland arriveerde, wachtte ons een waslijst aan taken. Zo moesten de buiskap en de zonnepanelen weer gemonteerd worden, de windmolen operationeel worden gemaakt en de antennepaal weer in ere worden hersteld. Vooral die laatste klus kostte flink wat tijd. Uren heb ik in een ongemakkelijke houding in het achteronder doorgebracht met een soldeerbout om connectoren aan de kabels te maken.

Mast, snoertjes en stekkertjes

Toen na een paar weken de mast weer op de boot stond moet een woud aan snoertjes en stekkertjes weer in het gareel worden gebracht. Gelukkig hadden we, met een vooruitziende blik, tekeningen, schema’s en foto’s gemaakt toen we in Port Napoleon de NOMAS gereed maakten voor het transport naar Nederland.

Plek genoeg in Sneek

Op 4 juni konden we eindelijk de trossen losgooien en koers zetten naar het noorden. Na een tussenstop in de binnenhaven van Stavoren arriveerden we in Sneek. Anders dan we verwachtten was er plek genoeg. Niet zo vreemd dus dat de havenmeester meldde: “Zoek maar een plekje”, toen we hem vroegen of we moesten reserveren. Zo vinden we een beschut plekje in het kommetje vlak bij het Chinese restaurant en de Lidl. Bijna twintig jaar geleden lagen we hier met onze Compromis 39.

Ankeren en grenzen verleggen

Na die week in Sneek begonnen we met onze verkenning van het IJsselmeer. In 2013 voeren we hier voor het laatst. Onze zeiltochten werden een feest van herkenning. Heerlijk ankeren bij Andijk, Enkhuizen en Stavoren, bijvoorbeeld. Of een aantal dagen in de haven liggen van de oude Zuiderzeestadjes en de sfeer van weleer proeven.

Soms, als het weer een beetje tegenzat, verlegden we onze grenzen. Zo bezochten we Alkmaar en togen we naar het Zuiderzeemuseum waar we nog niet eerder waren geweest (zie ook de foto-impressie die we maakten van ons bezoek aan het museum).

Op pad met de camper

Mijmerend in de kuip, met een goed glas in de hand kijkend naar een indrukwekkende zonsondergang maakten we plannen voor de wintermaanden. Nog voordat onze boot aan de winterslaap toewas stond het vast: we gaan met een camper naar het zuiden. Eind september vertrokken we. Hier kun je zien hoe die reis verliep.